Book 3 - 40

We stonden op en voelde de boot stoppen.
Niall trok me mee naar het vaste land.
Toch wel fijn om gewoon weer op de grond te staan.
Niall liep verder.
Ik bleef staan en liet zijn hand los.
"wat is er?" vroeg Niall toen ik niet verder liep.
We stonden een groot stuk uit elkaar.
"wat betekend dit eigenlijk voor ons?" vroeg ik.
Ik staarde naar het laatste vuurwerk.
Morgen was het vast weer een saaie dag.
Niall's armen sloten zich om mijn middel en zijn hoofd leunde op mijn schouder.
"dit is nog maar het begin." zei hij.
"dat hoop ik maar."
Mijn hand deed pijn maar ik negeerde het.
Blijkbaar deed Niall dat ook, want ik voelde zijn hand op mijn middel branden.
We zagen de zon een beetje opkomen.
"we moeten terug anders valt het op." zei Niall.
We liepen naar het pakhuis.
Het leek wel duizende uren te duren voor we er waren.
Maakte ons niet veel uit.
Zolang ik maar bij Niall was maakte niets me uit.

*….*

We liepen naar binnen en keken we naar 6 paar ogen.
Harry, Xanthe en Jack.
"en hoe was het?" vroeg Xanthe.
"omdat het jullie plan was..." begon Niall.
"...zeggen we lekker niks." zei ik en liep naar de keuken.
Xanthe stond op.
"ik ga even kijken waar de andere zijn." zei ze en verdween.
Jack liep naar boven.
Hij zei de laatste tijd heel weinig.
Raar.
"ik ben even boven maar ik kom er zo aan." zei Niall en liep weg.
Ik keek tussen wat foto's.
Al die huizen, al die kamers.
Het was wel moeilijk te kiezen.
"ga je echt niks zeggen?" vroeg Harry.
Ik leunde tegen iets aan.
We waren nu nog maar met zijn tweeën.
Bijna vergeten, omdat Harry altijd met Amelia rond hing.
"nope. Jij verteld ook niets over Amelia." zei ik.
Harry keek me verwaand aan en draaide zich weer om.
Hij was dus ook al LoveDrunk.
Ik liep weg en voelde mijn huid open scheuren.
Mijn shirt ging meteen mee en kreeg een rare kleur.
Hopelijk ging het snel dicht voor Harry het merkte.
Ik keek naar Harry.
Te laat.
Zijn ogen verkleurde en Ik hoorde een raar geluid.
"Sky, ga weg!" zei Harry.
Ik liep met mijn rug naar de trap en botste tegen de muur op.
Zo had ik Harry niet gezien.
Zo had ik maar één persoon gezien.
Maar dat kon hem niet zijn...
Of wel?
Hij had al een tijd niet meer 'gedroken'.
Blijkbaar had hij zich ingehouden en kwam dat nu naar buiten.
Beter deed hij dat bij mij en niet bij een ander.
Harry stond op en rende naar me toe.
Ik zag Harry's tanden steeds groter worden.
Het gif gleed langs zijn lippen naar beneden.
Dat was niet normaal.