OO5 || Zara Miller

Irriterend gepiep drong mijn gehoorgangen binnen en dit was al zo'n kwartier bezig. Ik wou de moeite niet nemen om de wekker van Zayn uit te drukken, en zo te zien sliep Zayn gemakkelijk door het geluid van zijn wekker heen. Zuchtend besloot ik toch mijn bed te verlaten en me alvast klaar te gaan maken. Misschien kon ik mijn vader nog ergens mee helpen, die was er nu net een halfuur uit. Lang hoefde ik niet over mijn outfit na te denken en ik ging dan ook voor iets simpel.
"Goedemorgen", glimlachte ik vrolijk toen ik de keuken ingewandeld kwam. "Morgen zonneschijn" was de begroeting van mijn vader terwijl hij drie borden op tafel plaatste. Ik was even onze 'gast' vergeten maar dat derde bord deed me weer aan hem herinneren. "Waar is Zayn?", mijn vader keek niet op of om toen hij deze vraag stelde. "In bed?", was mijn simpele antwoord. "Zou je hem willen roepen, hij zei dat hij de tijd nodig had in de morgen", deze vraag klonk bijna smekend. "Ja, zoiets kreeg ik ook te horen, ik roep hem wel..", na deze woorden snelde ik naar boven waar ik een slapende Zayn aantrof. Voorzichtig schudde ik hem door elkaar. Voor ik ook maar door had wat er gebeurde voelde ik een helse pijn op mijn wang.
"Oh, jij bent het..", gaapte hij met nog een iets hese stem. "Ja, moet je me daarom slaan?", ik snapte ook wel dat hij schrok van mijn handen rond zijn bovenarmen die hem licht schudde maar was dat een reden om me te slaan? "Ga je nou maar klaarmaken of je wilt graag te laat komen op school" zuchtte ik en stond recht. "Wat? Hoe laat is het?" schreeuwde hij frustrerend. "Er staat een wekker naast je, en het ontbijt staat beneden" deelde ik nonchalant mee en verliet onze kamer weer. "Komt hij eruit?", was mijn vader's eerste vraag. "Ik denk het.." mompelde ik terwijl ik pijnlijk over mijn wang wreef. "Mooi. Hier is je ontbijt", om het gezicht van mijn vader sierde weer een glimlach. Ik was echt blij dat hij thuis was en niet op zijn werk. Normaal kwam hij tegen het avondeten pas weer en zat ik de hele middag alleen met wat mensen die hier wat werk verrichtte. "Bedankt", bedankte ik hem en begon aan mijn ontbijt.
Zayn had niet veel later ook zijn ontbijt op wat betekende dat het tijd was om naar school te gaan, waarschijnlijk stond de bus al te wachten.