OO4 || Zara Miller
Ziallways
Ik hoorde zacht geklop op de deur van mijn kamer waardoor ik zacht 'binnen' mompelde en langzaam rechtop in bed ging zitten. "Zara ik waardeer het echt dat je er geen bezwaar van maakt dat Zayn hier verblijft, maar kan ik nog iets van je vragen?" begon mijn vader terwijl hij plaats nam op het voeteneinde van mijn bed. "Ga je gang" glimlachte ik en gebaarde hem zijn vraag te vervolgen. "Ik heb mijn werk, en jij school en ik vind het niet echt fijn dat hij hier de hele dag alleen zit dus heb ik besloten.." hij stopte even om op adem te komen waardoor ik de kans kreeg om zijn zin af te maken. "Hem naar school te sturen?" gokte ik simpel, en waarschijnlijk had ik goed gegokt want mijn vader knikte. "Moet dat echt?" fluisterde ik zacht terwijl ik met de onderkant van mijn shirtje speelde. "Ja" was het enige dat hij mijn vader zei. "Oke dan..", ik kon wel vertellen tegen mijn vriendin Melanie dat hij een neef was en wegens een reden hier kwam logeren. Niet alleen tegen Melanie moest ik deze smoes gebruiken maar ook tegen de anderen van school. Natuurlijk moest hij wel een kleine vermomming aan, anders begon iedereen van het vrouwelijke geslacht hysterisch te gillen en dat moest ik natuurlijk voorkomen, want zo kwam de paparazzi er weer achter dat hij hier zat, en die gast die hem wilde vermoorden. Hij was misschien niet echt aardig en beleefd, maar de dood gunde ik hem niet.
"Val dood.." schreeuwde ik boos naar hem toe hij mijn mobiel vast nam voor de zoveelste keer. "Heb je geheimen dan?", en hij wiebelde overdreven met zijn wenkbrauwen en zette een misselijk makende grijns op. "Misschien en haal alsjeblieft die grijns van je gezicht" zuchtte ik hopeloos en graaide mijn mobiel uit zijn handen. Ik kneep mijn ogen dicht tot spleetjes en zag dat hij zijn wekker zette. "Waarom zet je - je wekker zo vroeg?" merkte ik - slim - op. "Ik heb de tijd nodig in de morgen.." verklaarde hij. "Ja en ik niet, dus kun je zorgen dat ik morgenvroeg niet wakker word door jou wekker?" was mijn weerwoord weer terwijl ik onder mijn dekens kroop. Ik hoorde hem vaag iets mompelen dat aardig dicht in de richting van 'whatever' kwam. Hij irriteerde me nu al mateloos aan hem. Misschien denk je, hij is beroemd zo gedraag je - je toch niet tegen hem. Maar eerlijk, ik wist niet eens dat zijn band bestond. Ik hield echt van muziek maar waarschijnlijk niet dat soort muziek want ik had zijn muziek nog nooit geluisterd, ik wist de naam van zijn band niet eens. "Welterusten" mompelde ik slaperig. "Jaja, slaap lekker". Bedankt Zayn.. ik hoop ook dat je een fijne nacht hebt.
Reageer (1)
Haha maar de dood gunde ik hem niet.
1 decennium geledenen dan "Val dood.." schreeuwde ik boos naar hem toe ;p
Snel verder?'xx