Change 10

Life goes on
Dagen heb ik gehuild. Niks gedaan, niet geslapen. Hoe kon dit nou gebeuren? Zo erg was het toch niet? Of wel...? Ik werd zelfs op het politiebureau overhoord over alles wat ze me had verteld. Het was een hele toestand, maar, om een lang verhaal kort te maken, Angel is overleden. Ze werd gevonden op straat, naast haar fiets. Ze hebben haar onderzocht en ze denken dat ze te veel drugs heeft gekregen en daardoor een aanval heeft gehad. Ze weten alleen niet precies wat voor aanval.
Mijn moeder riep van beneden. 'Kom je? We gaan!' 'Ik kom eraan!' riep ik terug. Vandaag wordt ze begraven, ik heb een hele grote bos bloemen met allemaal kaartjes. Ik hoop maar dat ik dit zal overleven.

Het begon te sneeuwen. Ik liep het trappetje op naar haar kist. Daar lag ze dan, Angel. Met haar ogen gesloten. Ze had hele witte lippen, een bleek gezicht en de sneeuwvlokken vielen op haar hoofd. Ik legde de bloemen neer en zocht een plaatsje in het publiek. Langzaam rolden er tranen over mijn wangen. Er kwam een meneer aan en hij begon te speechen: 'De ergste dingen in het leven, staan open voor ons' en zo ging het verder...
Plots bedacht ik me iets, ik moet het nog aan Niall vertellen! Ik zou het doen na de begravenis. Op dit soort momenten mis ik hem heel erg. Waarom vond ik nou niet gewoon iemand leuk die in Nederland woonde?
Toen ik thuis was van de begravenis rende ik gelijk naar mijn kamer. Ik deed de computer aan en belde Niall meteen. ... ... ... PIEP ... ... ... Wat was dit nou weer? Waarom neemt hij niet op? Ik belde nog een keer. ... ... ... PIEP ... ... ... Hoe kan dit? Normaal neemt hij altijd op. Ik zal moeten wachten tot hij er weer is.

1 Week lang belde ik hem minimaal 20 keer per dag. Hij nam steeds niet op, tot vandaag. Ik had de moed alweer opgegeven en kwam on line op skype. Ik kreeg tranen in mijn ogen, liet hij mij nou in de steek? Nog geen 5 minuten later kwam Niall on line. Hij startte het gesprek. 'What's wrong?!?! You called me more than 100 times! I'm very busy you know' zei hij boos. Dit was het voor mij, ik knalde open en riep: 'YOU ARE BUSY?!?!? YOU DON'T EVEN KNOW WHAT HAPPENED TO ME!' en de tranen rolde over mijn wangen. 'I WAS REHEARSING FOR THE X FACTOR! MY CAREER DEPENDS ON IT! Niall begon nu ook te schreeuwen. 'WHO CARES ABOUT THEIR CAREER?! THE FACT ANGEL DIED IS WAY MORE IMPORTENT!' Ik had er genoeg van en drukte Skype weg. Nog geen 5 tellen later werd ik gebeld door Niall, ik drukte meteen weg. Ik had er even geen zin in.
Weken lang bleef hij elke dag bellen, tot vandaag. Ik kreeg een smsje waarin stond; 'We made it to the finals, are you still coming? x' Oh ja, over een week ga ik naar de finale van the X factor met Niall. Ik wist meteen het antwoord. Ja. We moeten dit uitpraten, en ik heb het al belooft. Ik zou alleen met het vliegtuig gaan en ik zou Niall pas bij het gebouw van the X factor zien. We zullen het de dagen erna moeten uitpraten.