Confusing feelings - Zayn Javadd Malik - 5

Ik hijs een krijsende Cher in mijn auto. 'Help me alsjeblieft, het doet zoveel pijn!' ik kijk haar medelevend aan. 'Het is allemaal jou schuld Zayn. Ik had nooit verliefd op je moeten worden! Dan zat ik nu niet met deze pijn!' ik negeer alle scheldwoorden die ze naar mijn hoofd gooit en rij door.

Opgelucht van de autorit die wel uren leek te duren maar in werkelijkheid maar 10 minuten duurde zijn we dan toch eindelijk bij het ziekenhuis aangkomen. Ik til Cher uit de auto en ril van de tranen die op mijn blote arm vallen. Ik loop naar de receptiebalie en leg kort uit wat er aan de hand is. De vrouw begrijpt me meteen en zegt dat ze meteen een dokter zal halen. Vanaf dan gaat alles heel snel. Cher word meegenomen op een bed en naar een kamer gereden. Ik krijg de taak om vrienden en familie te bellen. Natuurlijk bel ik eerst Cher's ouders en de mijne, die allemaal enthousiast reageren. Ik leg ze uit dat ze met z'n allen welkom zijn in het ziekenhuis en ze wensen me allemaal veel succes. Zelfs mijn moeder komt. De jongens zijn daarna aan de beurt. Ze zijn enorm zenuwachtig voor me en komen zo snel mogelijk om me te steunen. Zenuwachtig bijt ik op mijn onderlip. De dokters hebben me een stoel toegewezen waa ik nu op zit. Cher kreunt van de pijn terwijl de dokters Cher medicatie toedienen. 'Het is tijd' meld een van de dokters. 'Als de vader dit been wil vasthouden' 'Natuurlijk' mompel ik, en ik pak Cher's linkerbeen aan. 'Succes meisje!' zegt de dokter nog voordat hij begint met tellen. Met waterige ogen kijk ik toe hoe mijn tweeling wordt gebaard. Een jongen en een meisje. Perfecter kan het niet.

Ik doe mijn best. Ik weet dat ik vaak stukjes beloof die er niet komen, maar ik krijg niet zoveel kudo's en reacties meer. Doe ik iets fout ofzo? Is er iets mis met deze story? Kudo & Reactie?
Lots of love
Destiny