Book 3 - 39

Niall was..
Daar had ik gewoon geen worden voor.
Hij was perfect.
Misschien iets te perfect...
Het vuurwerk boven ons bleef maar door gaan.
Ik wist niet waarom een meisje het ooit zou uitmaken met Niall.
Deze dag zou ik wel duizende keren over willen doen.
Niall liet me weer voelen hoe het was om een mens te zijn.
Nog iets waar ik hem dankbaar voor was.
Hij liet me even los en ging met zijn hand door zijn haar.
"ik dacht echt dat je met een ander een date ging hebben." zei ik.
"nee, ik wilde niemand anders alleen jou." zei hij.
"wat zou je dan wel niet doen als ik met een andere jongen stond te zoenen?"
Moest ik gewoon even weten.
"dan had hij een groot probleem. Wat als ik met een ander was?"
Hij ging dichter tegen me aan zitten.
"dan had zij een heel groot probleem."
We moesten lachen en keken naar het vuurwerk.
Niall keek meer naar mij dan naar het vuurwerk.
Maakte mij niet uit want ik keek meer naar hem dan het vuurwerk.
Ik voelde zijn lippen weer op de mijne.
Perfectie.
Het was alsnog raar.
Daarnet had ik nog liever een stuk hout dan liefde.
Maar dat was zeker veranderd.



We zaten op een afstand van de boot.
Het was gelukkig perfect weer.
Boot weer.
Harry trok me tegen zich aan.
"hadden we niet gewoon moeten zeggen..."
Ik onderbrak Harry door mijn hand op zijn mond te leggen.
Hij moest niet zoveel praten.
"hey duifjes!" zei Star.
Ik draaide me om en keer naar Star.
Ze wees naar de boot die eindelijk begon te varen.
"en de val klapt dicht." zei Zayn.
Iedereen moest lachen.
Het zou waarschijnlijk heel lang gaan duren.

*….*

Ik voelde iets op mijn wang
Ik opende mijn ogen en zag Niall en Sky het dek op klimmen.
"fijn dat je het raam open liet." zei Zayn tegen Liam.
Liam lag opgekropen tegen de boom aan.
"laat hem maar even." zei Noa.
We stonden op en liepen terug naar het pakhuis.
"komen jullie nog?" vroeg Harry.
Noa zat bij Liam die nog steeds niets had gedaan.
"gaan jullie maar alvast. We komen zo wel." zei Zayn en liep naar Noa.
We liepen verder.
Iets zei me dat er iets goed mis was...