It's time to say goodbye

POV Ally.
Hoewel ik straks vertrok naar Barcelona was ik niet helemaal gelukkig, ik was zelfs een beetje ongelukkig. Ik zou straks twee jaar zonder Lars moeten en zou hem misschien alleen in de vakanties zien en dat zou zelfs niet altijd gaan maar ondanks alles had ik veel zin om naar Barcelona te gaan. Terwijl we bijna aankwamen bij schiphol zat ik warm tegen Lars aan dit waren de laatste uren samen en ik moest er maar van genieten, terwijl onze vingers verstrengeld waren zuchtte ik diep het leek wel alsof ik straks weer dat kleine meisje van vroeger was dat alles opnieuw moest leren alles zelfstandig te doen ook al was dat niet zo. Aangekomen bij schiphol checkte ik in en nam ik afscheid van me ouders en niet te vergeten van Lars. "Dit is het dan voorlopig."Zei ik terwijl ik hem een zoen gaf. "Jij gaat het maken daar lieverd, maak je dromen waar en ik beloof je schatje ik kom je heel snel opzoeken."Zei hij.Ik liet hem los en liep samen met Lanischa door de douane, er was geen weg meer terug en nu wist ik pas hoe moeilijk het voelde om afscheid te nemen. Terwijl ik nog èèn keer achterom keek en zwaaide stroomde de tranen over me wangen. Ik gaf hem nog een handkus en liep toen samen met Lanischa op weg naar de gate.