13.

De volgende dag ging ik weer naar Gryffindor. Ik leerde Harry, Ron en Hermoine beter kennen. Bij Harry leek het als of er nooit 11 jaar tussen heeft gezeten. Ik was weer bij Slytherin. Harry en Ron hadden weinig last van Draco. Hermoine was niet zulke goede maatjes met Harry en Ron waardoor ze veel alleen zat. Op maandag ochtend in de leerlingen kamer van Slytherin hing er een briefje. Donderdag begonnen de vlieglessen. Vanaf die dag praatte echt iedere eerstejaars er over. Op donderdag ochtend bij het ontbijt kwam Beau naar me toe vliegen met een brief en een grootte zak snoep. Ik en Harry hadden ontdekt dat Beau en Hedwig een tweeling waren. In de brief vertelden ze dat ze blij voor me waren en vroegen of ik al vrienden had gemaakt en hoe het met me ging. Ik stuurde een antwoord terug en vroeg ze of ze Harry ook iets lekkers wouden sturen. Een grootte kerkuil met een pakje lande bij Neville en Draco stootte Crabbe en Goyle aan en gingen naar de tafel van Gryffindor. Ik volgde hen nauwkeurig met mijn ogen. Hij griste het ding uit Marcels handen. Harry en Ron sprongen. Snel kwam Professor McGonagall aan lopen. Ze zei iets en Draco gooide met een nors gezicht het ding teug en sjokte met Crabbe en Goyle de zaal uit. Snel stond ik op en Sylvanna en Pansy volgde mij. Ook pansy had ik beter leren kennen. Snel liep ik naar Draco ‘moest dat nou?’ vroeg ik hem. Om 10 voor half 4 vroeg ik aan Sylvanna en Pansy of ze mee gingen mijn bezem halen. ‘Je mag toch helemaal geen bezem hebben?’ vroeg Draco. ‘Ik wel’ zei ik triomfantelijk. We liepen richting het bordes. Op het bordes lagen 19 bezems, ik moest de mijne naast de 19e leggen. We moesten alleen nog wachten op de Gryffindors wachten, die al snel kwamen. Onze vlieginstructrice, Madame Hooch, arriveerde ook. Ze had kort grijs haar en gele ogen als een havik. ‘Waar wachten jullie op’ blafte ze. ‘Iedereen naast een bezem staan, schiet op’ ik ging naast mijn bezem staan en Syvanna kwam naast me staan en Draco aan mijn andere kant, ik had de mijne stiekem ergens in het midden gelegd tegen over Harry. ‘Hou je rechterhand boven je bezem en zeg “omhoog!” kijk zo’ ze deed het voor en zei ‘nu jullie!’ ‘Omhoog!’ riep iedereen. Gelijk kwam mijn bezem omhoog, ik was een van de weinigen die van Harry en Draco waren ook gelijk omhoog gekomen. Die van Sylvanna kwam maar halverwege. Vervolgens deed ze voor hoe je op je bezem moest stappen zonder er van af te glijden en liep langs om de grepen van sommige te corrigeren. Bij mij en Sylvanna knikte ze goed keurend, ze had ook een compliment gemaakt over mijn bezem. Bij Draco zei ze dat hij het al jaren verkeerd deed. ‘Als ik op mijn fluitje blaas, zetten jullie je hard af tegen de grond, hou je bezem recht stijg ongeveer een meter en daal dan weer door je iets naar voren te buigen. Wacht op mijn fluitje! 3, 2…’ Maar Neville zette zich nog voor Madame Hooch het fluitje naar haar mond had gebracht al uit alle macht op. ‘Kom terug jongen!’ riep ze maar Neville schoot omhoog, 4 meter… 6 meter. Ik zag zijn bleke angstige gezicht naar beneden kijken, hij hapte naar adem en gleed van zijn bezem. Beng! Een dreun, een lelijk gekraak en Neville lag slap op de grond, met zijn gezicht in het gras.