``14``

‘ik weet wie de aanstichter is’ Dean trekt voorzichtig een stukje glas uit mijn rechterhand. Snel sluit ik mijn ogen. Het is al een tijdje geleden dat ik zo erg aan het bloeden was. ‘wie is het?’ hij inspecteert mijn handen en armen zodat hij zeker is dat ik geen glas meer heb. ‘je kunt beter vragen wat’ hij kijkt me aan alsof ik gestoord ben. ‘het is die knuffel van haar’ Dean staat op en pakt een paar pleisters. Ik probeer van zijn gezicht af te lezen wat hij denkt maar hij laat niets los. ‘ga je ook nog iets terug zeggen?’ grom ik gefrustreerd. Hij plakt de laatste pleister op en kijkt me aan. ‘ik denk dat je gek bent’ hij staat van het bed af en loopt naar de douche. ‘oké, dan doe ik het zelf wel’ voor ik al op kan staan pakt hij mijn schouder vast. ‘jij blijft hier! Morgen gaan Sam en ik terug. En ik wil dat jij hier blijft’ met een kleine beweging van mijn schouder heb ik de hand verwijderd en draai ik me helemaal naar hem toe. ‘je bent mijn vader niet! Ik ben hier om jullie te helpen, ga me niet als een klein kind behandelen. Je kent me niet eens!’ roep ik uit. Dean bijt hard op zijn kaken. Hij is duidelijk bezig een goed antwoordt te vinden. ‘misschien komt dat omdat we je hulp niet nodig hebben’ het is goed dat er geen wapens in mijn bereik liggen anders had ik hem nu aangevallen. ‘dat hebben jullie wel, anders waren jullie niet bij mij thuis’ mijn stem is beheerst. ‘we waren er niet voor jou, we waren er voor je moeder’ Dean draait zich om en sluit de deur met een klap. Ik gooi een van de kussens naar de deur en ga op het bed van Sam liggen. Waarom moest ik ook al weer bij ze blijven? Omdat John me dat had gevraagd? Nee, dat was het niet alleen. Ik begraaf mijn gezicht en het kussen. Het was de belofte die ik ooit aan hem gemaakt had. Toen ik nog een stuk jonger was. ‘ik wist niet wat je lekker vond, dus ik heb maar een salade voor je mee genomen’ verschrikt kijk ik op. Was ik zo ver weg met mijn gedachten dat ik Sam niet eens binnen had horen komen. ‘bedankt’ mompel ik. Ik neem het bakje aan en hij kijkt naar mijn bepleisterde handen en armen. Ik leg het snel uit en hij gaat zitten. ‘Dean gelooft je niet?’ ik schud mijn hoofd en slik de laatste hap eten op. ‘ik ga slapen als je het niet erg vind?’ dit keer schud hij zijn hoofd. Ik doe mijn vest en broek uit en ga in Sam ’s bed liggen. Even later voel ik hoe hij ook onder de dekens gaat liggen. Zijn lichaam is een stuk warmer dan dat van mijzelf. Voor ik er erg in heb lig ik tegen hem aan. Zijn warmte mijn lichaam te verwarmen.