18

‘Dat was dus hetgeen wat ik verzweeg’, zei Thany.
‘Bedoel je nu dat je de Jonas Brothers kent?!’ zei Gaëlle.
‘Jep en ze zullen je nu uitleggen waarom ik moest verzwijgen dat ik ze kende.’
Nick, Joe en Kevin begonnen alles uit te leggen. Ze zeiden dat Thany het niet mocht vertellen zodat het niet zou bekend raken. En dat het ook niet handig zou geweest zijn voor Thany als de media dit wist , want ze had nog maar juist haar ouders verloren en deze aandacht van de media kon ze wel missen.
‘Daarom deed je de laatste tijd zo raar’, zei Gaëlle.
‘Jep het spijt me dat ik gelogen heb’, zei Thany. ‘Maar nu dat je het weet, hoef ik niet meer te liegen en daar ben ik blij om.’
‘Het geeft niks, want nu begrijp ik het’, zei Gaëlle. ‘Het spijt me dat ik boos op je was.’
‘Dat geeft niks’, zei Thany. ‘Ik ben blij dat het uigepraat is.’
‘Ik ook’, zei Gaëlle.
Nick, Joe en Kevin waren wat raar aan het kijken, want ze verstonden er natuurlijk niets van.
Toen Thany en Gaëlle gestopt waren met praten, was het even stil. De Jonas Brothers vonden het heel tof van Gaëlle dat ze heel gewoontjes gereageerd had op hun aanwezigheid. Uiteindelijk was de stilte verbroken en waren ze allemaal tegen elkaar aan het praten. Gaëlle kon het niet geloven dat ze tegen de Jonas Brothers aan het praten was, maar ze was blij dat ze hen kon ontmoeten.
Na het concert was iedereen doodmoe. In de limousine waren Thany en Gaëlle nog even aan het praten, maar niet snel erna vielen ze in slaap. Nadat ze Gaëlle thuis hadden afgezet, reden ze vlug naar huis zodat Thany ook kon gaan slapen. Er was tenslotte de volgende dag school en ze konden nog maar 4 uren slapen voor ze weer moesten opstaan.
De volgende dag kon Thany bijna niet haar bed uit. Ze besloot eerst om gewoon een dagje thuis te blijven, maar uiteindelijk stond ze op en maakte haar klaar. Nick en Joe besloten om mee op te staan hoewel ze ook heel moe waren. Kevin bleef liggen, want hij vertrok vandaag terug naar Amerika.
Toen Thany op school aankwam, zag ze dat Gaëlle er ook al was. Gaëlle zat op een bankje en kon haar ogen bijna niet meer open houden. Thany ging naast haar zitten en leunde tegen de muur terwijl ze probeerde niet in slaap te vallen.
‘Wow, jullie zijn moe!’ zei Lien.
‘Ja we waren maar laat thuis’, zei Thany.
‘Huh maar jullie hadden toch gezegd dat jullie tegen middernacht al thuis gingen zijn’, zei Lien.
‘Ja, maar we moesten nog wachten op…’ Thany kon haar zin niet afmaken, want ze kreeg een duw van Gaëlle. Niemand mocht natuurlijk weten dat ze nog hadden moeten wachten op Nick, Joe en Kevin.
‘Euhm ja het concert was heel wat later gestart omdat er enkele defecten waren’, zei Gaëlle vlug.
De anderen vonden het maar raar, maar ze gingen er niet verder op in. Gelukkig ging een beetje later de bel. Thany en Gaëlle gingen vlug naar binnen.
De dag vloog voorbij. Toen Thany thuiskwam stonden Joe en Kevin op het punt naar Amerika te vertrekken. Ze hadden speciaal gewacht tot ’s avonds om te vertrekken zodat ze nog afscheid konden nemen van Thany. Nick bleef nog een week bij haar. Die week ging als een speer voorbij. Nick moest dan uiteindelijk ook vertrekken, want ze hadden enkele interviews en optredens voor de boeg. Nick nam afscheid van Thany en hij gaf haar nog een knuffel.
‘Ik zal zeker na die interviews en optredens terugkeren naar hier’, zei Nick.
‘Oké dat is goed’, zei Thany. ‘En nog eens bedankt dat je bij mij wou blijven, Nick.’
‘Dat is heel graag gedaan, hoor’, zei Nick. ‘Ik ben blij dat ik je leren kennen heb.’
‘Dat is wederzijds’, zei Thany met een glimlach.
Nick vertrok en Thany was nu helemaal alleen thuis. Ze wou niet alleen zijn in het huis dus belde ze naar Gaëlle om te vragen of ze thuis was. Gaëlle was thuis en Thany ging naar daar. Ze vertelde aan Gaëlle dat nu ook Nick terug naar Amerika was.
‘Ben je nu helemaal alleen in dat huis?’ vroeg Gaëlle bezorgd.
‘Jep, maar ik zal het wel overleven’, zei Thany.
‘Oké, maar als er iets is, kan je altijd bij mij terecht, hé’, zei Gaëlle.
Thany bleef de rest van de dag bij Gaëlle. Uiteindelijk vertrok ze naar huis. Ze at wat boterhammen en dan ging ze slapen. ’s Nachts hoorde Thany opeens iets bij de voordeur. Thany stond stilletjes op. Ze zag dat er mensen aan de voordeur aan het prutsen waren. Ze wou de deur barricaderen, maar het was al te laat. De mannen kwamen binnen. Ze hadden niet verwacht dat er iemand wakker ging zijn. Ze waren erg geschrokken, maar toch liepen ze niet weg. Ze haalden een revolver tevoorschijn. Thany deinsde achteruit.