``12``
‘goedemorgen, wij zijn Dean en Sam’ mijn ogen flitsen van de een naar de andere. Dean vergeet me. Dat meen je niet. ‘en ik ben Alexandra’ met een beetje moeite duw ik me voor de jongens en glimlach hartelijk. De vrouw pakt mijn hand aarzelend beet. Er komt inderdaad een sterke aanwezigheid van het huis. Ik kijk langs de vrouw naar binnen en zie een klein meisje staan. Ze knuffelt haar knuffel stevig terwijl ik naar haar kijk. ‘wij zien hier vanwege de ongelukken’ Sam heeft een rustige toon in zijn stem. Nu pas besef ik me waarom Dean hem laat praten. Sam was de rustige van de twee. Hij zou met zijn gedrag makkelijk het vertrouwen winnen van elke persoon. Dean daarentegen miste veel van dat talend. Hij was ruwer. Een zachte duw in mijn rug laat me uit mijn gedachten schieten. We stappen naar binnen. ‘ik weet echt niet waarom wij daar last van hebben.’ Ik had het gesprek niet gevolgd. Het kleine meisje blijft in de gang staan. ‘is dat uw dochter?’ iedereen in de kamer kijkt op. ‘uhm… ja dat is Emily’ ik geef haar mijn vriendelijkste lach en buig naar voor. Haar ogen kijken onschuldig in de mijne. ‘aangenaam, ik ben Alexandra, maar je mag me wel Alex noemen’ even kantel ik mijn hoofd een stukje. Ze drukt de knuffel dichter tegen zich aan. Als ik het niet dacht. Er is iets met haar. ‘sorry, voor dat de ongelukken begonnen was ze nooit zo. Ik ben al zo vaak naar de dokter geweest, maar hij zegt dat er niets mis is met haar’ mijn hand die ik nog steeds uit gestoken had laat ik voorzichtig op haar hoofd zakken. Een kleine beweging doet haar opschrikken. ‘heb je nog meer speelgoed?’ ze knikt aarzelend en ik draai me om. Even gaat mijn blik naar Dean die merkwaardig roder is dan normaal. Ik ga rechtop staan en draai me helemaal naar de om. ‘is het goed als Emily en ik boven gaan spelen?’ ze knik. Even kijk ik naar de jongens. Dean heeft zich omgedraaid en Sam knik naar me. Ik loop achter Emily naar boven. ‘is dat je vriendin?’ vraagt de vrouw. Sam grinnikt zacht en kijkt naar Dean. ‘nee mevrouw, het is onze zus’ zegt hij dan. Even krijg ik een glimlach. Dus hij had naar me gekeken. Ik moet hem binnenkort dan maar eens laten zien dat niet elke vrouw zo makkelijk is te versieren als hij denkt.
Reageer (2)
WE are complicated, and love to play THE game
1 decennium geledenWHAHAHHAHA Laat die sukkel maar was zien !! :D:D:D
1 decennium geleden