Proloog.
10 jaar eerder
Ik was net klaar met eten terwijl mijn mama mijn boekentasje was aan het maken voor mij. Ik liep snel naar boven om mijn tandjes te gaan poetsen en probeerde zo snel mogelijk klaar te zijn om mijn beste vriendje te gaanhalen om samen naar school te gaan zoals elke ochtend. Ik rende vlug de trap af en nam mijn boekentas die net gevuld was. Ik kreeg nog snel een zoentje op mijn wang van mijn mama en toen liep ik de deur al uit. Ik ging aanbellen bij de buren en niet veel later werd de deur al open gedaan. 'Is Niall nog niet klaar?' vroeg ik verbaasd omdat Niall deze keer de deur niet opendeed, maar zijn mama. 'Niall gaat vandaag niet naar school, hij voelt zich niet zo lekker.' zijn mama schonk me een glimlach en gaf me daarna een knuffel. Waarom ze me die knuffel gaf wist ik niet want normaal deed ze dat nooit, zelfs niet bij haar eigen zoon. 'Wens hem veel beterschap van mij en zeg dat ik hem morgen weer zal komen ophalen.' Ik stak mijn hand in de lucht om te zwaaien naar haar en ik hoorde haar iets mompelen wat ik niet kon verstaan. Ik liep al een stukje verder en hoorde haar toen plots nog vaarwel zeggen, maar ik snapte haar niet zo goed. Waarom deed ze zo vreemd? Zo had ik haar echt nog nooit gekend.
Wat denk je erover? Het is natuurlijk een begin dus niet zo mooi maarja het is een proloog(lol)
In het verhaal is ze 18 maar deze is 10 jaar eerder.
Er zijn nog geen reacties.