001 | Avery Holloway

Ik liep rustig over de straat. Een raar geluid klonk, dat was iets wat ik op dit moment kon gebruiken! Mysterie! Ik liep op het geluid af. Niets. Iets. Niets. Iets. Iets. Iets. Niets…
‘Hello?’ Geen antwoord. ‘Someone there?’ Ik keek om me heen in het speelveld en ging op de plek staan waar het ding verschenen en verdwenen was. Weer hoorde ik het geluid. Deze keer verscheen het blauwe ding niet maar iets verscheen rondom me. Nu raakte ik toch een beetje in paniek. Ik wou wegrennen maar het kon niet. Het gene om me heen verscheen feller, helder! ‘Hello?! What’s happening?’Ik probeerde de de deur die voor me verscheen open te duwen maar ik duwde er nog steeds gewoon doorheen. ‘Someone, please help?!’-‘Well, Hello love!’ Ik draaide me om naar de man die achter me stond! ‘Oh my god! You scared the crap out of me!’ Ik kamde mijn haren naar achteren en keek om me heen. ‘Where in god’s name am I?’ Het was een ongelooflijk grote ruimte met de deuren van een oude Police public call box. Mijn mond viel open. ‘Please hit me because I’m dreaming!’ De man sloeg me. ‘So, who are you?’ Vroeg hij terwijl ik over de pijnlijke plek wreef. ‘Avery. Are you the doctor?’ Hij glimlachte blij. ‘Yes! I’m the doctor! How do you know me?’ Ik keek hem aan en liep eens om hem heen om hem goed te kijken. ‘I heard from you. My gran is… You look different then she discribed you!’ Ik fronste. ‘Who’s your gran?’ Ik dacht even na wat ik gezegd had. ‘Oh, yes! My gran is Grace Holloway.’ Hij glimlachte blij. ‘Oh, good old Grace! How is she?’ Ik krabde aan mijn hoofd. ‘She died a few days ago. I just came back from the funeral.’ Ik wees naar mijn kleding. ‘Oh, I’m so sorry!’ Ik glimlachte en deed teken dat het niets uitmaakte. Ik wou net de deur openduwen toen hij me tegenhield. ‘You don’t wanna travel with me?’-‘I’d love to! But I didn’t wat to be rude!’ Hij gooide een arm om me heen. ‘Three times hooray for my new companion!