XIX. Having Fun..yeah sure..

'Dames en heren, mijn naam is Carlisle Cullen. Zoals te verwachten viel, moet ik toegeven dat ik al een tijd tot de vampiers behoor.' begon Carlisle. Hij was een geboren leider, hij kon mensen inpalmen zoals alleen een goed spreker kon. Ik begon zacht gemurmel te horen en gedachten van bepaalde mensen die vonden dat er nu al staken door ons moesten gestoken worden. Wel, dit zou een heel erg leuke dag worden. Avond. Wij waren monsters van de nacht. Al deze mensen moesten speciaal opblijven voor ons.
'Ik ben hier op vraag van de VampirePrincess' hij knikte naar mij. 'om u allen toe te spreken.' zei hij. Meer gemompel. puh, princess. Een model vol met botox, dat wel... Hoe jaloers konden vrouwen zijn?
'Wij zijn hier om u te vertellen dat wij geen bedreiging vormen voor u of gelijk wie. Het is zo dat velen van onze soort bedreigend over komen, vooral Petrov die u in de video zag.' er ging een soort lampje aan. Carlisle knikte afwachtend, blijkbaar was er iemand die een opmerking had.
'U wilt dus zeggen dat u ongevaarlijk bent? Want dat is niet wat we in uw "tv-spotje" gezien hebben. Een berg lijken.. heel erg ongevaarlijk.' zei een vrouw. Carslisle knikte. ik beet op mijn tong om niet uit te vliegen. Waarom was ik ook al weer leider? het zou een wonder zijn als ik de vergadering niet opblies door een woedeuitbarsting.
'Ik zeg u dat wij geen bedreiging voor u vormen, niet dat we ongevaarlijk zijn. Plus, mag ik u erop wijzen dat wij niet achter het "tv-spotje" stonden? Wij doen er alles aan om zo snel mogelijk op te treden.' zei Carlisle. Nog een paar lampjes vlogen aan. Carlisle knikte.
'U spreekt over een zekere Petrov, dat wilt zeggen dat u hem dan toch kent, verbeter mij alstublieft mocht ik verkeerd zijn.' zei een man honend. Carlisle keek even naar beneden, wreef zijn handen samen. Menselijk doen.
'Persoonlijk ken ik hem niet, maar er zijn in onze dichte kring wel mensen die hem ooit kenden. U moet proberen te begrijpen dat er veel minder vampiers zijn dan mensen, vampiers herkennen elkaar automatisch, daarom kennen we elkaar beter dan mensen.' zei Carlisle.
'U doet er alles aan om de schuldige te vinden, juist? Waarom laat u dat niet over aan de CIA, dat zijn getrainde mensen die dit soort terroristen -want zo mogen we het gerust noemen, denk ik- elke dag moeten opsporen.' vroeg een andere man. Meteen was er gemompel dat nogal protestachtig was. Mensen hoefden de vampiers niet te helpen. Natuurlijke vijanden zouden niet vriendelijk moeten babbelen.
'Geloof me, meneer, uw CIA is niet opgewassen tegen de vampiers. Wij doen alles wat in onze macht licht om dit zo snel mogelijk op te lossen.' zei Carlisle. Er ging nog een lampje aan, maar dat negeerde hij.
'Ik kwam hier om u ervan te overtuigen dat niet alle vampiers gevaarlijk hoeven te zijn. Ikzelf heb in mijn gehele leven geen mensenbloed gedronken, net zoals mijn hele familie leef ik op dierenbloed alleen. Ik heb een job, misschien zelf wat ongebruikelijk lijkt zeker in de ogen van vampiers, als dokter. Menselijk bloed doet mij niets meer.' zei hij.
'Mogen we dan vragen hoe oud u precies bent, mister CUllen?' vroeg iemand, zonder zijn lampje aan te steken. Het was diegene van wie het lampje al aangestoken was. Carlisle glimlachte.
'Ik ben het zelf niet helemaal zeker, in mijn tijd werden geboortedatums van mensen niet opgeschreven, toch niet van de normale mensen. Maar naar wat ik me herinner ben ik geboren even voor Cromwell de macht nam in Engeland.' zei hij. Ik voelde de verwarring van de mensen, hun schrik.
'Met mijn jaren als mens erbij ben ik ongeveer 362 jaar oud.' zei hij daarachter, voor de mensen die niet goed waren in rekenen of geschiedenis. Ik was niet helemaal zeker of dit de goeie kant uit ging..