Try To Catch My Lovebug. 3

‘Ik.. kan ik het goed maken?’vraag je voorzichtig.
‘Nee, ik moet het goed maken. Zullen we ergens een ijsje gaan eten?’vraagt hij lachend.
‘Eh, ja, is goed,’zeg je aarzelend. Moet je met hem meegaan? Moet je niet gewoon weg gaan en hem laten.. Hij lijkt het al druk genoeg te hebben.
‘We moeten wel via de achteruitgang. Het is nogal druk daarvoor,’zegt hij. Je knikt.
‘Wat is je naam?’vraagt hij als jullie door het hotel lopen.
‘Ik heet June. En jij?’vraag je.
‘Mooie naam. Ik heet Nick, Nick jonas, misschien ken je me wel,’zegt hij.
Je schrikt op. Je kijkt hem aan en weet het direct weer. Daar herken je hem van. Daarom ook al die meisjes voor het hotel.
‘Ja, ik had je niet direct herkend. Best gek, want ik ken je wel,’zeg je.
‘Haha, nouja. Ik vind het niet zo erg. Meestal herkennen ze ons direct en willen direct van alles van ons. Niet altijd zo erg, maar toch vaak verstoort dat onze privacy,’zegt Nick lachend.
‘Ja, dat kan ik begrijpen.’ Jullie bereiken de achter uitgang.
‘Ik red het wel,’zegt Nick tegen een bodyguard. Je kijkt van de een naar de ander.
‘Direct bellen, hé?!’zegt de man en sluit de deur achter jullie.

Jullie komen langs een ijskraam en jullie kopen een ijsje. Nick kiest chocolade en jij heerlijke aardbeien.
‘Chocolade verslaaft?’vraag je aan hem.
‘Zoiets,’zegt hij lachend.
‘Echt sorry dat ik zo reageerde,’zeg je als jullie richting het park lopen.
‘Oh, geeft niet. Ik kan het me wel voorstellen. Heb je je dag niet echt ofzo?’vraagt Nick en kijkt je van opzij aan.
‘Nee, niet echt. Helemaal niet, kun je beter zeggen,’zeg je met een zucht. Jullie lopen in het park, terwijl de zon heerlijk schijnt. ‘Ik.. uhm, het ging niet zo lekker vandaag,’zeg je zachtjes.
Nick gaat op een bankje zitten. Je gaat naast hem zitten.
‘Vertel.’
‘Nou, waar moet ik beginnen? Ik miste vanmorgen mijn bus naar school. Toen was ik dus te laat. Toen had ik nog eens een onvoldoende. Ik was onaardig tegen een leraar en moest nablijven. Iedereen deed super onaardig tegen mij. Ik weet niet wat zij hadden, of het ligt gewoon aan mij. Eenmaal thuis had de school gebeld en kreeg ik dus een preek van mijn moeder. En nja, wij hebben dezelfde mobiel en toen had ze dus de verkeerde meegnomen naar haar werk. Ze werkt in het hotel als secretaresse en dus was ik daar. Maar ik haat dat hotel, omdat ik me er niet goed voel,’zeg je en haalt diep adem. Zo, dat is eruit.
‘Wow. Nee, als ik het zo hoor zit het je echt niet mee vandaag. Maar, hoezo was iedereen onaardig?’vraagt Nick geduldig.
‘Weet niet. Iedereen keek mij aan alsof ik een stuk afval was. En, ach, ik weet niet. Het leek gewoon zo,’zeg je met een zucht. Je likt aan je ijsje.
‘En hoezo voel je je niet goed genoeg voor dat hotel?’vraagt Nick. Je kijkt hem aan. Hij kijkt jou aan. Je glimlacht erom en bloost lichtjes.
‘Eh, het voelt alsof je veel geld moet hebben om daar binnen te mogen komen. Alsof ik er zo uit kan worden geschopt omdat ik niet aan de eisen van het normale bezoek voldoe, ofzo,’zeg je eerlijk.
Nick glimlacht. ‘Nou, ik denk dat dat wel meevalt hoor! Iedereen mag zo’n hotel binnen. Nja, dat hotel misschien niet omdat daar veel beroemdheden zitten. Maar niet iedereen is daar beter dan jou, ofzo.’
‘Zo voelt het wel,’zeg je en kijkt naar de grond.
‘Nee. Iedereen is hetzelfde. In welk hotel je ook zit en hoeveel geld je ook hebt,’zegt Nick. Je kijkt hem glimlachend aan.
‘Heb jij ook veel geld?’vraag je. ‘Oh sorry. Dat .. ik uhm, dat was niet netjes,’zeg je snel. Jeetje, dat was eruit voordat je het doorhad. Dit wil je niet vragen.