Hoofdstuk twee

"Ik ga echt niet." protesteerde Dan toen ik hem het raam uit probeerde te werken, "Ik ga wel via de deur." hij schudde mijn handen van zich af en liep al naar mijn kamerdeur. "Kan niet," legde ik uit, "mijn ouders slapen al, dan maak je ze wakker. Ga nou gewoon door het raam."
"Nee. Straks denken mensen dat ik een inbreker ben, of een pedofiel!" zei hij met verschrikte ogen, "Echt niet Lynn."
Ik wist dat hij daar niet echt bang voor was, hij was gewoon bang om te vallen. Ik ging altijd via het dak, gewoon omdat ik te lui was om helemaal om te lopen. Twee trappen af, naar buiten en dan weer twee trappen op. Echt niet, niet als ik ook gewoon drie stappen over het dak kon zetten. Dan ging wel altijd mee als ik ook meeliep, maar nooit alleen.
"Moet ik je handje vasthouden?" grapte ik. Maar Dan ging niet mee in de grap, "Wil je dat?" zei hij terwijl hij me ernstig aankeek. Ik grinnikte en klom op mijn vensterbank. Opbhet dak hielp ik Dan naar buiten die zich meteen aan mijn shirt vastklampte. Bij zijn raam zeiden we elkaar welterusten en liep ik vlug terug omdat de lucht er verdacht uitzag. En inderdaad, toen ik net mijn voet door mijn raam stak vielen de eerste druppels. Regen, in de zomervakantie. Geweldig. Hopelijk was het morgen weer droog.
Toen ik in bed lag checkte ik mijn mobiel. Ik had veertien smsjes gestuurd en het maakte me niet eens uit hoeveel geld dat kostte. Ik besloot nog één smsje te sturen zodat het er precies vijftien waren. Ook stuurde ik nog een berichtje naar Dan met de vraag hoeveel hij er had verzonden. Ik wist dat hij nog niet sliep want hij hield elke avond voor het slapen een schoonheidsritueel van minimaal twintig minuten. Compleet met maskers, reinigers, crèmes en nog meer van dat soort rotzooi. Het enige wat ik 's avonds deed was mijn mascara (meestal de enige makeup die ik droeg) eraf halen en zelfs dat sloeg ik wel eens over. Dan stuurde terug: "20, jij?" Mijn god, hoe kwam hij er nou weer aan twintig? Ik had echt het idee dat hij er maar iets van vier had gestuurd. Dus stuurde ik terug: "15. Hoe kom jij aan 20?". Na een paar seconden stond er: "heb er net nog een paar gestuurd." ik kon het niet laten om er zelf ook nog vijf te sturen en legde daarna mijn telefoon weg. Mijn pogingen op te slapen waren geen succes. Er speelden zich ontelbaar veel verschillende scenario's in mijn hoofd af waarin ik 1D ontmoette. Toen ik op dreef kwam ook waarin ik bet ze bevriend raakte en uiteindelijk draaide het uit op een aantal interessante liefdesverhalen. Na een half uur greep ik weer naar mijn telefoon en begon Dan lastig te vallen met nutteloze informatie, maar hij reageerde niet. De schoonheidsprinses sliep al. Wat heb ik daar nou aan? Ik wierp mijn mobiel weer onder mijn bed en uiteindelijk veranderden mijn gedachten in dromen.



Thanks for reading (:
Remember: Kudo's en reacties zijn zeer welkom.