(19)-

'Waaat Doooeee jee?' vroeg Tom, zijn woorden helemaal uitgerekt. Ik keek hem even aan en pakte mijn koffer van het bed. 'Ga je aan de kant of doe je moeilijk?' vroeg ik kortaf. mijn stem trilde, in mijn ogen voelde ik tranen pinken. 'Wat had je gedacht. Ik doe altijd moeilijk.' zei hij en ik zou bijna geloven dat hij echt lachte. Ik had mijn kap aan, dus kon ik gerust opkijken zonder dat hij het echt merkte. Zijn wang was rood. 'Wat heb je met je wang gedaan?' vroeg ik, toch een beetje nieuwsgierig. Buiten het feit dat ik op het punt stond om wéér eens weg te gaan van thuis, bleef ik interesse hebben in Tom die op zijn kop kreeg. 'Bill heeft me geslagen. Hij vond dat ik een beetje overdreef.' zei Tom. Ik rolde met mijn ogen, alsof Bill echt zoveel beter was. 'Ik denk dat ik dat wel nodig had, en in het passeren heeft Georg me in mijn maag geslagen. Niet te hard..maar wel voelbaar. Omdat ik me onredelijk gedroeg.' zei Tom, niet wetende dat ik eigenlijk niet echt luisterde. ik probeerde om onder zijn arm door te komen, maar mijn tas was toch groter dan gedacht. laat me gewoon gaan... Tom dacht er anders over. 'ah, juist ja, blijkbaar was ik de enige die door had dat jij je koffer was gaan halen.' zei hij zacht terwijl hij het ding zonder veel moeite uit mijn handen trok en op mijn bed gooide. 'Gaan we op reis?' vroeg hij onnozel terwijl hij me mijn kamer weer induwde. Zelf ging hij tegen de -ondertussen- gesloten deur zitten, op de grond. 'Zit.' zei hij. 'Waf.' was mijn antwoord. 'Serieus. Waar gaan we naar toe?' vroeg hij. ik haalde mijn schouders op. 'Waar jullie heen gaan weet ik niet.. Maar ik kan niet ergens blijven wonen als ik er niet welkom ben.' mompelde ik. Ik legde me neer op mijn bed. Tom was te sterk en zeker nu hij wist dat hij mijn grote broer was, kon ik hem -uit een soort van respect- geen bloedneus slaan zonder hem en Bill en misschien een miljoen fangirls op mijn dak te krijgen. 'Wie heeft je gezegd dat je niet welkom was?' vroeg hij plots. 'Oh, je bedoeld dat schreeuwen naar mensen normaal is?' vroeg ik.