Schurk - 35

De zon verscheen boven de horizon tegen de tijd dat hij klaar was.
“Ik vraag u om genade, hoogheid, niet voor mij, maar voor de anderen en zorg voor Walter.” Hij is als een broer voor mij. Dat laatste zei hij niet. Het zou niet bepaald in zijn voordeel werken. Het was lange tijd doodstil. De koning nam het woord:
“Je was gearresteerd voor lidmaatschap van een gezochte bende en pogingen tot uitlokken van opstand. Dat was bewezen, juist?”
“Ja.”
“Je had bekend.”
“Ja.” Waar wilde hij naar toe?
“Vervolgens gijzelde je mijn dochter, bracht haar terug bereid om je opnieuw gevangen te laten nemen. Daarna bevrijdde je mij en mijn dochter en gaf me de kans Arnulf te verslaan.” Gadeck keek hem verbaasd aan. Was er een kans dat hij hem liet gaan?
“Bij elkaar opgeteld maakt dat… ik je een keer het leven van mijn dochter schuldig ben.” Gadeck geloofde zijn oren niet.
“Even denken welke beloning had ik daar ook alweer voor uitgeloofd?” Dit was onmogelijk. Hij werd tot ridder geslagen en toen hij opstond keek iedereen hem bewonderend aan. Nog niet zo lang geleden zagen ze hem als een schurk.