Schurk - 28

Het werd een uitputtende dag. Vriendelijk doen tegen mannen die je verachtte was vermoeiender dan hij gedacht had. Daarbij was hij nog niet helemaal hersteld van zijn valpartij, maar het had resultaat. Hij was te weten gekomen dat Charlotte in de toren werd vastgehouden en de koning in de kerker. De volgende dag zou Arnulf de prinses gebruiken om de zegelring te bemachtigen. Ook Walter had goede resultaten geboekt. Hij was er onder andere in geslaagd om eten en een slaapplaats te regelen zonder dat iemand zich daarbij vragen stelde. Met zijn gespeelde bewondering had hij meer informatie vergaard dan Gadeck. Zo wisten ze nu dat de koning bewaakt werd door een wachter die iedere drie uur afgelost werd. De deur van de prinses was op slot en Arnulf had de sleutel. Er was geen bewaking. Het beste nieuws was dat Charlotte volledig bij bewustzijn was. Dat maakte een ontsnappingspoging veel eenvoudiger. Die zou echter tot morgen moeten wachten en tot nadat Arnulf de koning onder druk had gezet en hij mocht niet toegeven.
“Walter, probeer tot in de kerkers te raken en de koning mee te delen dat we hem morgennacht komen redden en hij tijd moet zien te winnen.” Walter knikte en rende er vandoor. Even later voegde hij zich weer bij hem.
“Gelukt”, fluisterde hij, “Wat nu?”
“Slapen. We kunnen morgen pas actie ondernemen en we zullen al onze krachten nodig hebben.” “Gadeck, toen ik in de stad was. Die mannen die ik om uitleg vroeg…”, begon Walter aarzelend.
“Wat was daarmee?”
“Ze zeiden dat als Arnulf de macht in handen kreeg, hij hen allemaal zou uitpersen…”
“Die kans krijgt hij niet, daar zorgen wij voor”, onderbrak Gadeck hem.
“Dat weet ik,” zei Walter, “maar daar gaat het niet over. Ik vroeg hen waarom ze er dan niets aan deden en weet je wat ze antwoordden?” Gadeck had al een donkerbruin vermoeden, maar schudde toch zijn hoofd.
“Dat het hun dood zou betekenen en dat ze dat er niet voor over hadden.” Gadeck keek de jongen aan. “Wat deed je toen?”, vroeg hij bezorgd.
“Ik werd kwaad. Ik zei hen wat er met mijn dorp was gebeurd en dat het nog veel meer mensen te wachten stond, als Arnulf de macht kreeg omdat zij zo zelfzuchtig waren en toen moest ik ophoepelen.” Gadeck zuchtte. Hij wist dat er nog veel meer teleurstellingen in het leven zouden volgen, maar hij had het hem graag bespaard.