Schurk - 22

Gadeck werd ruw gewekt. Wat? Waar was Walter? Toen merkte hij dat het Walter zelf was die hem wakker maakte. Er dreigde gevaar dat las hij zo van zijn gezicht af. Soldaten?
“Walter wat is er?” vroeg hij geschrokken
“Het kasteel… de prinses… Arnulf”, hijgde hij. Het leek wel alsof hij het hele eind naar hier gerend had. Waarom? Hij begreep niets van wat hij zei.
“Walter rustig, lopen we op dit moment gevaar?” vroeg hij.
“Nee”, antwoordde hij tot Gadecks opluchting die echter weer even snel verdwenen was, “maar Charlotte wel.”
“Wat! Maar hoe kan dat? Ze was toch in het kasteel?” riep Gadeck uit. Dit kon toch helemaal niet? “Dat is hem dus juist. Het is niet meer in handen van de koning!” Walter was in paniek. Gadeck moest moeite doen om de zijne te onderdrukken. Hij moest kalm blijven om Walter te laten vertellen wat er aan de hand was. Op deze manier lukte het nooit.
“Walter, ik begrijp niet wat je bedoelt, vertel me precies wat er gebeurd is en dan zal ik alles doen wat ik kan om het op te lossen, beloofd!” Het leek te helpen. Hij haalde een paar keer diep adem en stak toen, aanzienlijk rustiger dan daarnet van wal.
“Gadeck, in het dorp vroeg ik aan enkele mannen of er nieuws was van de prinses. Ze zeiden nee en… en ze hoopten dat het nog even zo zou blijven ook!” Gadeck snapte er niets van maar hij onderbrak Walter niet. Die begon weer in paniek te raken.
“Oh Gadeck, het kasteel is veroverd door Arnulf!” Arnulf? Nee, dat kon niet waar zijn, niet nu hij eindelijk van hem verlost leek te zijn.
“Hij houdt de koning gevangen. Hij wil iets van hem, maar ik begreep niet wat. En nu is Charlotte daar.”Charlotte in de macht van Arnulf!