Schurk - 15

Er gingen twee weken voorbij. Walter bloeide helemaal open. Ieder vrij moment bracht hij door op Dauw of Storm. Hij leek langzaam de verschrikkingen van zijn verleden achter te laten, maar Gadeck wist maar al te goed dat het maar schijn was. Het kleefde even hardnekkig aan je vast als de dood aan degenen die waren gestorven. Ze werden verrast door een regenbui en zochten dekking onder een overhangende rots. Er was gelukkig genoeg plaats voor hen en de paarden. Drie dagen lang bleef de regen onafgebroken uit de hemel vallen.
“Kees kijk, mijn naam eindigt op dezelfde letter als ridder, de R”, riep Walter opgetogen. Om de teleurstelling omdat hij niet meer kon rijden te verdrijven, was Charlotte begonnen hem te leren lezen en schrijven.
“Kees, hoe schrijf je jouw naam?”
“Ik kan niet schrijven.”
“Dan leert Wina je het je toch,” stelde Walter voor.
“Nee dat hoeft niet, doe jij nu maar.” Hij moest niet kunnen lezen of schrijven, hij hoorde zo ook wel dat zijn naam eindigde op dezelfde klank als schurk.
“Als ze het mij eerst leert, kan ik het later aan jou leren!” riep hij enthousiast en hij ging weer verder met het schrijven van ridder. Onwillekeurig prentte Gadeck zich de letters in het geheugen net als al de andere die Charlotte tekende. Er zou geen later komen waar Walter ze aan hem kon leren…