``3``

‘dus we zitten opgesloten?’ de stem is diep. Het is een mannenstem. Het verbaast me. Er is al zo lang geen man meer in dit huis geweest. ‘ik vraag me af of zij nog een keer wakker wordt’ dit keer is het een andere stem. Wat is er gebeurt? Waarom heb ik het gevoel alsof ik op de grond lig, al een hele tijd. Mijn hoofd voelt zwaar en mijn rug is koud, net als mijn voeten. Voorzichtig open ik mijn ogen en zie de houten vloer. Dat verklaard waarom ik het gevoel heb dat ik op de vloer lig. Ik lig op de vloer. Er staan 2 paar voeten voor me. Mijn hart maakt een sprongetje als ik me alles weer herinner. ‘wat doen jullie hier?’ mijn stem klinkt schor. De voeten draaien naar me toe. Een paar loopt naar me toe en dan wordt ik overeind geholpen. Alles voelt stijf en ik rek me uit. Mijn lippen die droog zijn lik ik vochtig. ‘hoe hebben jullie het overleefd?’
‘pardon?’ de jongen die me overeind had geholpen kijkt verbaasd naar de ander. Er wordt een blik gewisseld. ‘dat deden jullie vannacht ook al’ mijn stem blijft schor. Voorzichtig loop ik naar de keuken. Mijn handen trillen terwijl ik voorzichtig een slok water neem. Ze leeft niet meer. Er glijdt een traan naar beneden. ‘kan je ons misschien iets uitleggen, ik snap het niet helemaal’ ik draai me om en hou me aan het aanrecht aan. De jongens komen binnen. ‘willen jullie je eerst voorstellen, en zeggen wat jullie hier doen, voordat ik iets uit moet leggen?’ mijn stem klinkt kil. Ik wil wel weten wat ze hier doen. In míjn huis. ‘dit is Sam en ik ben Dean’ zegt een van de twee. Ik bestudeer hem even. Hij heeft kort bruin haar, lichte ogen en is duidelijk te zien goed in vorm. De ander heeft iets langer bruin haar, ook lichte ogen en is lang. Ook hij ziet eruit alsof hij dagelijks sport. ‘broer?’ ze kijken elkaar aan. Sam knikt. Hij loopt naar me toe en kijkt me even aan. ‘heb je ergens pijn?’ pijn? Waarvan moet ik pijn hebben. Even denk ik na. Alleen mijn knokkels. ‘nee, maar wat doen jullie hier?’ dit keer komt Dean naar voor. Hij gaat op de tafel zitten. Hij kraakt even. ‘we hoorden geschreeuw, en toen troffen we jou hier aan’
‘wat deden jullie hier?’ ze kijken elkaar even aan. Ik zucht en veer een stukje op. ‘als jullie het niet erg vinden, bedankt voor de hulp maar ik moet hier nog zaken doen’ mijn stem is emotieloos. Ik wil niet dat ze weten dat ik het huis in de fik ga steken. Ik loop naar de deur. ‘die krijg je toch niet open hoor’ ik werp een blik naar Dean. Ik draai de deurknop om en trek de deur open. ‘nogmaals bedankt’ als ze buiten staan duw ik de deur met een kap dicht.