Foto bij 4. Phone number

Het is nu alweer een maand geleden dat ik tegen dé Harry Styles was aangelopen. In het ziekenhuis was gebleken dat ik een hersenschudding had, waar ik nu ook alweer overheen was. Sindsdien had ik niks meer gehoord van Harry. Hij had na het bezoek aan het ziekenhuis wel zijn nummer in mijn mobiel gezet, maar die was de dag daarna gestolen. Mijn appartement was ondertussen ook alweer grotendeels af. De vloer lag, alles was geverfd en de meubels stonden, maar verder het nog tamelijk kaal. Mijn ouders zijn de komende twee weken vrij en komen samen met mijn broers en zusjes mij vergezellen. Ze passen niet allemaal in mijn appartement en daarom zullen ze in een Bed & Breakfast aan de overkant van de straat verblijven. Hun vliegtuig land al over een uur, dus besloot ik dat het tijd was om naar het vliegveld te gaan om hun op te halen.

Ik had al een tijdje staan wachten in de Arrival Hall toen ik hun door de schuifdeuren zag komen. Ik rende als eerst op mijn tweelingbroer af. Ik had ze natuurlijk allemaal heel erg gemist, maar met Tijn had ik toch een speciale band. Ik was zo opgewonden dat ze mijn eerste eigen thuis konden zien, dat ik me iets te snel omdraaide en richting de metro wilde gaan lopen.
''Lieve, pas op!'', riep mijn moeder nog net op tijd voor mij om door the hebben dat ik bijna alweer tegen iemand was opgelopen.
Ik bekeek de persoon waar ik bijna tegen op was gelopen nog eens goed, die krullen kende ik!
''Harry, is that you?'', vroeg ik hem, waarna hij zich omdraaide.
''Hi, Lieve was it, right?'' Op die vraag antwoordde ik met slechts een knik, want door de compleet geshockeerde gezichten van mijn zusjes nadat ook zij Harry hadden opgemerkt, was ik bang dat ik in lachen zou uitbarsten als ik ook maar een poging zou doen om iets te zeggen.
''How are you? Are you well? Or do you still have an concussion?'', vroeg hij, me bezorgt aankijkend.
''I'm fine, really I'm okay and you? Are you okay?''
''Yes, I'm okay. Why didn't you use my phone number? I did save it in your phone, didn't I'' Vroeg hij zichzelf hardop af.
Ik voelde dat ik aan het blozen was. Ik had het nummer van dé Harry Styles gehad en dan was het mij natuurlijk weer overkomen dat mijn mobiel werd gestolen. ''Yes you did save it, but someone stole my phone. So I don't have it anymore.''
Hij stak zij hand zonder iets te zeggen uit en ik gaf natuurlijk maar al te graag mijn telefoon. Na dat hij even bezig was geweest gaf hij mijn telefoon terug. ''Now you do have it again! Use is well and with that I mean call or text me.'', zei hij lachend. ''But I was wondering if you'd want to hang out with me tonight?''
''Well, actually.'', ik keek twijfelend naar mijn familie. ''Actually I was planning to spend it with my family since it is their first night in London.''
''Ooh, yes I see. Maybe.'' Voordat hij zijn zin kon afmaken onderbrak Tijn hem.
''But she is free tomorrow morning and lunch.'' Tijn keek heel erg trots en grijnsde naar mij.
''Harry, this is my twin brother Valentijn.''
''But you can call me Tijn.''
Ik ging verder met het voorstellen van mijn familie aan Harry, Tijn negerend.''My dad, Pieter. My mom, Fabienne. My older brother, Pepijn. And last but not least my twin sisters Yfke and Ymke.'', stelde ik mijn familie voor.
Harry keek ze nieuwsgierig aan. ''Hello, nice to meet you. But Lieve is tomorrow for lunch the small bakery a block from your apartment okay?''
''Yes ofcource. The food is really good there.'' OMG ik zou gewoon gaan luchen met Harry Styles. Hoe geweldig is dat!
Ik zag hem spijtig op zijn horloge kijken. ''I'm so sorry Lieve, but I really have to get to the studio! I'll see you there at noon. Goodbye.''
Na mij een kus een op mijn wang te hebben gegeven, draaide hij zich om en liep weg. Onderweg naar mijn appartement en hun Bed & Breakfast konden mijn zusjes niet ophouden met giebelen en dagdromen over de Harry Styles terwijl ik ondertussen werd uitgehoord door Tijn en Pepijn, maar ik zat met mijn gedachten al heel ergens anders. Wat zou ik morgen aan moeten doen, ik ging in gedachten mijn hele kledingkast langs, maar niks was precies goed. Dan maar hopen dat mijn moeder nog wat leuks in haar koffer had zitten, aangezien we dezelfde maat hadden en anders zou ik morgen ochtend heel vroeg met haar de stad in moeten om een geslaagde outfit in te slaan.


Hopelijk vinden jullie het leuk!! Sorry dat ie zo laat was, maar ik was erg druk met mijn 1D tumblr~! abo's & kudo's make me happy (lol)xD

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen