We have no idea.
Renesmee's bijnaam voor Jasper, is Jazz, of oom Jazz.
Dat jullie weten wie ik ermee bedoel:P
bedankt voor het maken van mijn serie!
*giggles*
En ik ben dól op reacties..
*hint hint*
Als ik de huiskamer binnen loop zie ik de rest op de bank zitten. Als hij ons in zijn vizier krijgt staat Carlisle snel en vloeiend op. Hij loopt met snelle pas naar ons toe en legt een hand op mijn schouder.
'Renesmee,' zegt hij met zijn ernstige stem, 'Kind, wat is er gebeurt?'
Ik neem een stap naar voren waarbij ik Bella's hand los laat. Die van Jacob hou ik echter in een ijzere greep. Mijn vrije hand leg ik op Carlisle's kaak en alwaar laat ik mijn herinneringen en gedachten in het hoofd van iemand anders vloeien.
Carlisle lijkt eerst niet te reageren, maar buigt dan zijn hoofd en gaat weer op de witte bank zitten.
Edward kijkt nog steeds woedend, een blik die hij deelt met Jacob.
'Wat ik niet begrijp,' sist Edward. 'Is waarom dit niet voorzien was, Alice?'
Arme tante Alice.
Alice kijkt verontwaardigd naar Edward.
'Dus het is mijn schuldt?' zegt ze, een tikkeltje woedend. 'Je weet dat Renesmee en de weerwolven onzichtbare vlekken voor me zijn. Het is niet míjn schuldt, Edward!'
Edward kijkt haar nog steeds woedend aan maar lijkt de kalmeren.
Jacob echter niet.
Met opeen geklemde kaken sist hij, 'Wat ik niet snap, is wat die vampier daar deed!'
Jacob kijkt woedend naar Edward, alhoewel iedereen wist dat hij het tegen Carlisle had.
Carlisle kijkt kort op. 'Jasper?' vraagt hij.
Jasper schudt zijn hoofd.
'Hmm.. merkwaardig..' mompelt Carlisle en hij is weer in zijn gedachten verdiept.
'Misschien was hij gewoon nieuwsgierig?' oppert Esmé.
Ik schud mijn hoofd. 'Dat was het niet, oma Esmé. Ik kreeg een vreemd gevoel dat hij wist wie ik was, en dat hij naar mij op zoek was.
En hij keek niet bepaald.. vriendelijk.
En hij siste en gromde.'
Ik hoor een grom, ontsnapt uit Jacob's mond.
Rosalie kijkt hem vurig aan. 'Beheers je, hond!'
Jacob ontbloot zijn tanden naar haar, hoewel het er minder indrukwekkend uitziet in zijn mensenvorm. Rosalie snuift luid, maar heeft daar zo te zien onmiddelijk spijt van.
Ik richt mijn aandacht op Jasper.
'Een nieuwgeborene, Jazz?' vraag ik hem
Jasper kijkt me recht aan.
'Het zou kunnen..'
Ik snuif geïriteerd. Hier hebben we niets aan!
'De Volturi?' oppert Bella, een beetje angstig.
Ik kijk naar mijn moeder, en zie de angst die ze voor de koninklijke vampierfamilie koestert.
Dit keer schudt Carlisle zijn hoofd.
'Dit is niet de manier hoe de Volturi te werk gaat. Bella, Edward?' hij kijkt naar mijn ouders.
'Hebben jullie in de loop van de tijd andere vampier vijanden gemaakt?'
Bella schudt haar hoofd. 'Niet dat ik weet, Carlisle.'
Ik verdiep me in mijn herinneringen, over de scholen die ik gezien heb, de bossen en andere plaatsen.
Ook ik schudt mijn hoofd, alhoewel niemand me een vraag had gesteld.
'Dit is.. opmerkelijk.'
Ik haal mijn schouders op. 'Misschien heeft Esmé toch gelijk. Een nieuwsgierige nieuwgeborene.'
Carlisle knikt dan langzaam. 'Tot nu toe is dat de enige verklaring.'
Jacob doet zijn mond open. 'Ik hoop dat jullie ermee akkoord gaan, maar als de vampier op ons land komt, dan is ie van ons.'
Ik hoef niet te vragen wat hij daarmee bedoelt.
Als zij hem te pakken krijgen, zou dat het einde van hem betekenen.'
Carlisle knikt weer, ookal weet iedereen dat Carlisle een hekel heeft aan bloedvergieten.
'Het zij zo,' is zijn antwoord en daarmee is de discussie over de witblonde vampier afgedaan.
Edward en Jake zijn er niet blij mee, en ik zie een frons op Jasper's gezicht.
'Oom Jazz?' vraag ik zachtjes, maar die schudt zijn hoofd.
Ik voel opeens een vermoeidheid die me overspoelt en onderdruk een gaap.
Jake kijkt me aan en kijkt dan naar Edward.
Die knikt, en hij wendt zijn blik af.
Ik voel Jake's hand in mijn rug en hij tilt me op.
Hij rent met me naar het kleine, gezellige hutje en stopt me in bed.
Hij kust me even kort op mijn mond en komt dan recht overeind.
'Wat ga jij nu doen?' vraag ik slaperig
'Patrols rennen, en zorgen dat we die parasiet te pakken krijgen,' mompelt hij kwaad.
Ik laat het er maar bij en doe mijn ogen dicht.
Die nacht plagen mijn dromen me met het gezicht van de witblonde vampier, en hij begint me steeds meer voor te komen, hoewel ik hem niet kan plaatsen...
Reageer (8)
spannend(baby)
1 decennium geledenOMJ ENGERT
1 decennium geledenVerder!! echt een té leuk verhaal
1 decennium geledenmeeeeeer(A)
1 decennium geledenVERDER!!!(yeah)
1 decennium geleden