How can you say that?

Pov Ally
Na me diploma uitreiking was ik zo blij, ik wist al precies wat ik ging doen en moest het alleen nog aan Lars, me vriend vertellen.Me ouders wisten dat Lars moeilijk ging doen maar ik hoopte dat Lars me keuze zou respecteren en dat hij me heel vaak zou komen opzoeken. Aangekomen bij het huis van Lars werd ik toch wel zenuwachtig, wat als hij me keuze niet respecteerde, of als hij me alleen liet. Ik besloot er niet veel aandacht aan te geven en belde aan. Lars deed al gauw over en gaf me een kus op me lippen."Gefeliciteerd lieverd."Zei hij."Dankjewel." Zei ik terwijl ik hem een zoen gaf."Maar... Ik moet je wat vertellen." Zei ik terwijl we op de bank zaten. Lars kwam naast me zitten en keek me aan."Ik ga voor twee jaar studeren aan de mode academie in Barcelona."Flapte ik eruit. Lars keek me aan en het leek alsof zijn ogen vuur spuwde."Hoe kun je?! hoe kun je mij alleen laten?"vroeg hij maar zei hij ook onwijs boos. "Ik laat je niet alleen, je kan met me meegaan of me ten alle tijden op zoeken"Zei ik. "Opzoeken, ik ga jou niet opzoeken ik zet jou voor de keuze, ik kan niet bij jou blijven als jij voor twee jaar naar Barcelona gaat heeft het geen nut tussen ons hoor."Zei hij. De tranen schoten in me ogen, hoe kon hij dit zeggen na twee jaar om mij achter te laten en dan zeggen dat ik het was.Zonder wat te zeggen besloot ik weg te gaan, het was klaar en hij was duidelijk genoeg, ik hoefde hem nooit meer te zien en besloot om overmorgen al te vertrekken met me beste vriendin naar Barcelona.