Part One || Lies.

Het leven is niet eerlijk. Verliefd zijn op iemand die jou niet eens ziet staan. Natuurlijk houd hij van je, als een vriend. Niemand lijkt het te zien, hoe hard ik ook schreeuw. Ik schreeuw zo hard, dat ik soms bang ben dat ik mijn longen eruit schreeuw. Waarom nog moeite doen? Waarom mag zij wel naast hem wakker worden en zijn sterke armen rondom haar voelen. Jaloezie, dat speelt er in me. Vroeger stonden deze gevoelens nog niet echt. Toen was het vriend en vriendin, beste maatjes. Maar nu is het anders, alles is anders. En we weten beide dat de tijd niet terug gedraaid kan worden. Onze levens zijn veranderd, voor mij in een slechte weg. Voor jou waarschijnlijk in een goede weg, jij geniet ik lijd zonder dat je het ziet en weet. Natuurlijk vertel ik niemand over mijn gevoelens voor je, want dat noemen ze me een lafaard. Omdat ik het lef niet heb om naar je toe te stappen. Ik moet maar doen alsof het me allemaal niets kan schelen en mijn leven leven..