Aangenaam, en mijn naam is 'simbad'

'' loser!'' een brutale zwarte wolf rent een rondje om een dennenboom. ''ik heb je lekker weer verslagen!'' simbad komt aangelopen. ''ik was gewoon niet in vorm.'' hij grijnste breed. zijn lange hoektanden kwamen tevoorschijn. een ren wedstrijd met roro kan hij nooit winnen. zijn broeder kent de heuvel op zijn duimpje. de zwarte schuw bedekt de hele heuvel. de hele dag door. ''ik ga naar de kleine nat.'' besluit simbad. hij draaft richting een vijver waar de rest van mijn roedel zat. zoals gewoonlijk was het een rond gangetje van slapen eten en spelen. een ouwe grijze wolf komt sombad's richting op. hij tikt met zijn snuit tegen hem aan. simbad zet een stap opzij. ''mag ik je nog even herinneren dat ik de alfa ben?'' snauwt de wolf. ''ik zet toch niks voor niks een stap opzij?'' snauwt simbad brutaal terug. roro kwam aangehold die knalt vervolgens tegen simbad aan. ''jiihooeee gild hij.'' geblaf en gejank kwam op uit de roedel toen simbad en roro de heuvel af rollen. roro knalt tegen een den aan die zijn val laat stoppen. simbad daarin tegen rolt vrolijk verder. uiteindelijk komt hij in stilstand. hij schud het koude wit van zijn lijf en kijkt om zich heen. hij hoorde boven een wolf huilen. het was roro. ''srry broere'' ''komt hij lekker laat mee'' simbad wilde de heuvel weer op klimmen maar toen hij gerommel achter hem hoorde. stopte hij zijn pas en keek achterom. ''een stalen paard!dat betekend..MENSEN!'' hij hoort wat mensen geluiden en ze stapten uit het stalen paard. er kwam een grote wind opzetten. simbad staarde ammaar naar één man. ''een prachtig dier, die nemen we mee.'' op een één of ander manier wist simbad wat die man zei. hij gromde zijn hoektanden kwamen bloot te liggen. ''zo wolf, ik ben je grootste nachtmerrie.'' simbad's gegrom werd langzaam een grijns. ''aangenaam, en ik ben 'simbad'.'' zei hij in wolventaal.

bedankt voor het lezen, volgende deel is in de maak:)