4.

Die avond en nacht had ik geen last van Park en haar puppy’s. ze waren volkomen braaf. en toen ik de volgende ochtend op stond waren ze er niet eens. Een betere ochtend dan dat kan gewoon niet. Toch had ik het gevoel dat er iets niet helemaal klopte, want normaal was ik toch altijd degene die het eerst wakker was? Zo snel (en onhandig) als ik kon zocht ik naar mijn wekker. Shit het was al half 10!!! Ik was al veel te laat. Ik begreep nu wel waarom Park zo tam was gisteravond. Ow ik kon haar bloed wel drinken. Toen ik alles bij elkaar geraapt had stormde ik naar gedaanteverwisseling. De gangen waren uitgestorven en mijn voedstappen galmde er doorheen. Hijgend kwam ik bij het lokaal aan en probeerde onopgemerkt te gaan zitten. Ik had geluk, Anderling stond met haar rug naar me toe. Ik had minder geluk met het feit dat Park in mijn klas zat. “hey Clark waar kom jij zo laat vandaan?” Ik kromp ineen bij het horen van haar afschuwelijke stem. Anderling draaide zich om en keek me streng aan. Meteen begon ik te praten. “Mevrouw ik kon er niks aan doen. Mijn wekker ging niet af omdat Park hem uit had gezet.” Ik kon zien dat ze niet heel erg boos op me was maar toch zou ik er niet ongeschoonde van af komen. “Omdat je normaal nooit te laat komt zal ik je niet laten nablijven, maar ik geef je wel strafregels.” Met een diepe zucht ging ik zitten en richtte mijn aandacht op de les. Ik was blij dat ik toch nog de les begreep. Ik was namelijk niet heel erg goed in gedaante verwisseling. Gelukkig vloog het uur voorbij, en liep ik niet veel later naar waarzeggerij. Ik ben echt heel blij dat ik dat vak niet heb laten vallen, want dat is mijn alles in een lesuur. Je kan er echt alles doen: slapen, je fantasie op hol laten slaan als je week iemands toekomst moet voorspellen, toverschaak spelen, in je boek laten tekenen door je beste vriendin, een nieuw plan bedenken om onze niet zo favoriete zwaderaars voor schut te zetten, en zo kan ik nog wel een tijdje door gaan.
Ik plofte naast Aliene neer. “Wat heeft Park je aan gedaan?” zij terwijl ze me met een dwingende blik aan. “Hoe weet jij nou weer dat zij wat heeft gedaan?” “Ik zag hoe triomfantelijk zij keek, en hoe jij kijkt. Dus kan ik zo mijn conclusies trekken.” “ze heeft mijn wekker uitgezet.” Ik werd weer kwaad toen ik er aan dacht. Zo te zien was ik daar niet de enige ik. “Wat deed ze!” Zwamdrift keek dromerig op. “wilt u wat met de klas delen juffrouw Taylor?” Ik kon zien dat Aliene inderdaad wat met de klas wilde dalen. “Ik wil alleen zeggen dat Park haar leven niet meer zeker kan zijn!!” snel verzon ik er een smoes achter zodat Aliene geen straf zou krijgen. “Dat zagen we net in haar theekopje” zij ik voordat zwamdrift haar mond open kon doen. Zwamdrift keek ons goedkeurend aan. “ik kan een echte ziener in jullie zien, ga vooral zo door.”
Na een uur dacht ik dat de hitte me fataal zou worden maar gelukkig ging de bel. Ik zag hoe park en haar vriendinnen (vraag me niet hoe zij vriendinnen kan krijgen) al naar beneden gingen en had zo’n vaag voorgevoel dat ze het hier niet bij ging laten.