Chapter 30

“Hé!” riep Siem enthousiast toen we aan kwamen lopen bij de afgesproken plek. We groetten terug en ook Derk en Nicolai waren er, beide gaven ze me een knuffel.
“Wat ruik je lekker,” zei Nicolai toen, Nicolai was echt het typische voorbeeld van een lieve jongen. Zo’n jongen waar je echt iets aan hebt.
“Dank je,” antwoordde ik glimlachend.
“Nou, waar gaan we heen?” vroeg Chris.
“Jimmy Woo?” stelde Siem voor. We stemden allemaal in en liepen richting Jimmy Woo. Chris sloeg een arm om mijn nek en trok me dicht tegen zich aan.
“Ik heb er zoveel zin in dat je meegaat naar Denemarken!” zei Chris toen. Ik keek hem aan en zag zijn tevreden gezichtsuitdrukking.
“Ik ook,” antwoordde ik. Chris glimlachte en gaf me een kusje op mijn voorhoofd. Daarna liet hij me los en pakte hij mijn hand vast. De anderen liepen voor ons en waren druk aan het praten over de wedstrijd.
“Oh, daar is Jimmy Woo al,” zei ik toen. Ik was er nog nooit geweest maar ik had wel gehoord dat het een mooie club was waar ook bekend Nederland wel eens te vinden was. Zoals nu… Ik besefte het eigenlijk te weinig dat ik nu met bekende Nederlanders uitging en dat er elk moment iemand op ons af kon stappen. Iedereen liep naar binnen, alleen Derk bleef nog even bij de ingang staan.
“Na u,” zei hij terwijl hij een buigend gebaar maakte.
“Slijmbal,” zei Chris lachend. Derk gaf Chris een vriendschappelijke duw en liep vervolgens achter ons aan naar binnen. Er stond een rij voor de deur, maar wij mochten zo naar binnenlopen, gelukkig. Anders was ik hier nooit heengegaan. We hingen onze jassen op in de bewaakte garderobe en liepen verder naar binnen. Het zag er echt heel erg mooi en chique uit met de lichtjes in het plafond. Ook de mensen binnen zagen er goed uit, mooi gekleed. We liepen wat naar achteren waar een grote loungebank stond, daar plofte iedereen al snel neer. Ik besloot om maar drinken te halen. Ik vroeg iedereen wat ze wilden hebben en ging toen met Chris naar de bar toe.
“Wil je wel dansen?” vroeg ik aan Chris.
“Uhm,” zei Chris twijfelend. Ik zag aan zijn hoofd dat hij eigenlijk niet wilde.
“Nee dus,” zei ik. Chris glimlachte en haalde zijn schouders op.
“Misschien,” zei hij toen. We pakten het drinken en gingen weer terug. Chris ging bij Nicolai zitten, natuurlijk. Die twee waren zulke goede vrienden, daar moest je niet eens proberen tussen te komen. Derk gebaarde naar het lege plekje naast hem en Emily. Ik ging zitten.
“Oh, deze bank zit lekker,” zei ik toen tegen Emily. Emile begon te lachen en knikte.
“Ik kom hier niet meer af,” zei ze. Ik fronste.
“Wil je nu niet even dansen?” vroeg ik. Emily keek me aan en ik zag gelijk dat ze niet wilde, of beter gezegd, die vermaakte zich genoeg met Greg…
“Ook al niet,” zuchtte ik. Ik had teveel energie en wilde dat graag kwijt, maar om nou in mijn eentje…
“Wil je dansen?” vroeg Derk toen. Precies de vraag die voor de hand lag, maar die ik toch niet verwacht had en vooral niet op gehoopt had. Ik twijfelde even, maar kon nu toch moeilijk nog nee zeggen.
Ik haalde mijn schouders op en zei: “Is goed.” Derk ging staan en pakte mijn hand en trok me omhoog. We gingen tussen de andere mensen op de dansvloer staan en begonnen te dansen. Ik verbaasde me over hoe goed Derk kon dansen.
“Ooit gedacht over een carrière als danser?” vroeg ik toen lachend.
“Vind je me als voetballer niet goed genoeg?”
“Jawel hoor, maar dit gaat je ook goed af.” Derk glimlachte.
“Je ziet er leuk uit trouwens,” zei hij toen.
“Dankjewel.” Hoe langer we dansten, hoe meer ik merkte dat Derk dichterbij kwam. Ik liet het toe, ik voelde dat het fout was, maar toch deed ik niks. Uiteindelijk legde hij zijn hand op mijn heup, een seconde ging er door mijn gedachten dat ik hem weg moest duwen, maar als het hierbij bleef, dan kon het wel toch? Gewoon, als vrienden… Hij keek me recht in mijn ogen aan, ik wist, dat als ik nu niks deed het gewoon zou gebeuren. Ik draaide mijn hoofd weg en nam iets meer afstand, daarop pakte Derk mijn hand. Ik voelde mijn hart kloppen van spanning, zenuwen, wist ik veel wat het was. Ik wist niet wat ik voelde, wat ik moest en wat ik wilde. Eigenlijk wist ik wel wat ik moest, dat was nu weglopen. Maar iets hield me tegen. Derk trok me weer wat naar zich toe. Ik keek hem aan en schudde toen mijn hoofd.
“Wat is er?” vroeg hij toen.
“Dat weet je wel, toch?”
“Wil je niet dat ik aan je kom?” vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op en keek hem doordringend aan.
“Ik ben met Chris.”
“Dat weet ik… Als je niet wilt dat ik aan je kom, of wat dan ook, zeg dat dan gewoon. Je geeft me nu namelijk helemaal niet de indruk dat je het vervelend vindt…”
“Ik, eh… Ik vind het ook niet vervelend, maar ik wil niemand een verkeerde indruk geven. Chris niet, jou niet en…”
“En?” vroeg Derk. Ik schudde mijn hoofd en sloeg mijn ogen neer.
“Wie?”
“Mezelf,” antwoordde ik. Derk keek me verbaasd aan.
“Laat maar, dit moet gewoon niet.” Met die woorden liet ik Derk alleen achter op de dansvloer. Ik voelde me schuldig, ik wist niet tegenover wie, tegenover Chris of Derk. Chris zag me aankomen en gebaarde dat ik bij hem moest komen zitten. Ik ging naast hem zitten, Chris keek me bezorgd aan.
“Wat is er?” vroeg hij.
“Niks. Helemaal niks.”
“Waarom kijk je dan zo? Is er iets gebeurd? Was Raisa er? Vervelende jongens?”
“Niks, helemaal niks Chris. Anders zou ik het wel zeggen,” antwoordde ik. Ik zag Derk tussen de menigte tevoorschijn komen, hij keek me even aan en ging toen naast Siem zitten.
“Oké, dan geloof ik je. Wel wat vrolijker kijken dan,” zei Chris. Ik toverde een glimlach tevoorschijn en hield die net zolang aan tot Chris lachend zijn hoofd schudde.
“Wat ben je soms ook…” zei Chris maar hij maakte zijn zin niet af.
“Wat ben ik?”
“Lief.” Chris gaf me een kus.
“En nu ga je dansen,” zei ik terwijl ik hem meetrok.
“Er is geen ontkomen meer aan,” zei Chris tegen Nicolai. Nicolai lachte en gaf Chris nog een duwtje mee.
“Ik kan niet dansen,” zei Chris toen.
“Nou en.” Ik dacht aan Derk die absoluut wel kon dansen. Snel drukte ik die gedachte weg en sloeg mijn armen om zijn nek. Chris legde zijn handen op mijn heupen en trok me dicht tegen zich aan. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder, hoewel dit niet per se de juiste muziek was om zo op te dansen, had niks beter kunnen zijn. We dansten een tijdje zo, zonder iets te zeggen.
“Chris, ik houd van je,” zei ik toen. Chris keek me aan, zijn blik gaf me een heerlijk verliefd gevoel.
“Ik ook van jou, Marenne.” Ik glimlachte en Chris drukte een kus op mijn mond, ik zoende hem terug en ging zo dicht mogelijk tegen hem aanstaan. Hij hield me stevig vast en liet de zoen lang duren. Ineens voelde ik iemand op mijn schouder tikken. Het was Siem.
“Willen jullie nog wat drinken?” vroeg Siem lachend.
“Uh… Ja, cola graag,” zei ik.
“Voor mij hetzelfde,” zei Chris toen. Siem knikte en liep glimlachend weg.
“Zullen we weer gaan zitten?” vroeg ik.
“Ja,” antwoordde Chris. Hij nam me mee terug naar de rest en trok me op zijn schoot.
“Mag ik bij je slapen vannacht?” vroeg ik toen. Chris keek me verrast aan.
“Ja, tuurlijk, dat mag altijd!” zei Chris met een glimlach. Hij gaf me een kus.
“Tortelduifjes, jullie drinken,” hoorde ik Siem toen zeggen. Ik voelde dat ik een beetje rood werd en pakte het drinken aan. Ook Chris kleurde een beetje.
“Och, wat zijn jullie ook schattig als jullie blozen,” zei Siem toen plagerig. Nicolai lachte en ik stak mijn tong naar ze uit. Siem lachte en ging toen weer naast Derk zitten, ik leunde achterover tegen Chris aan, hoewel ik niet moe was had ik absoluut geen zin meer om nog in beweging te komen. Ik zat zo wel lekker, bij Chris op schoot.