63. | What's up?

die geïnteresseerd naar de film blijft kijken. Ik kijk nog een tijdje naar z’n leuke gezichtje, leg mijn hoofd op zijn schouder en kijk dan weer terug naar de film. Als de film is afgelopen blijven we nog even zitten tot de meeste mensen weg zijn, wat ik niet erg vind, ik lig namelijk nog lekker dicht tegen Tom aan. ’En dan nog zeggen dat jullie elkaar niet leuk vinden!’ Ik rol met mijn ogen en haal mijn hoofd van Tom z’n schouder. ’Georg, kun je daar ook een keer over ophouden?’ We staan allemaal op en lopen naar de uitgang. Tom heeft nog steeds mijn hand vast, niet dat ik dat erg vind. ’Wat gaan we nu doen?’ Iedereen kijkt mij aan. ’Hoe moet ik dat nou weten?’ ’We kunnen terug naar jou huis gaan en dan gaan eten.’ Stelt Gustav voor, die de hele dag al bijna niks heeft gezegd. ’Goed.’ We lopen met z’n allen richting mijn huis. ’Het is best ver, ik heb last van mijn voeten.’ ’Moet je ook maar niet op zulke schoenen lopen.’ Ik kijk Georg aan en steek mijn tong uit. ’Ik hou nou eenmaal van deze schoenen, en dan lijk ik ook niet zo klein vergleken bij Tom en Bill.’ ’Kom maar op mijn rug.’ Ik kijk Tom twijfelend aan. ’Hou je dat wel?’ ’Tuurlijk wel.’ Ik laat zijn hand los, die ik nog steeds vanaf dat we film kijken vast had, en ‘klim’ op zijn rug. ’Wat schattig.’ Ik steek mijn tong uit naar Bill en we lopen weer verder. Als we bij het park zijn stoppen we even. ’Moet ik weer gewoon zelf lopen?’ Tom schud zijn hoofd. We lopen het park in en opeens stopt Tom bij een bankje, laat mij er op zitten en komt dan naast me zitten. ’Wat gaan jullie nu doen?’ ’Ik heb geen idee, moet je aan hem vragen.’ Ik knik naar Tom die een beetje levenloos voor zich uit zit te staren. De andere komen onze kant weer op gelopen en komen er bij zitten.

[Tom pov.]