Proloog.
Alvast het proloog.
Hoofdstuk 1.0 komt 1 mei.
Hoofdstuk 1.0 komt 1 mei.
Catilynn Dreamcatcher:
Kou, regen en haat. Dat is alles wat ik nog voel. Ik kijk naar de twee vijanden tegenover me. Ik weet dat ik het nooit ga redden. Ik weet dat mijn ouders nu bang op de bank zitten. Het is wreed, wreed dat ze dit zelfde moment weer moeten beleven. Op dezelfde manier als drie jaar geleden.
Ik weet precies hoe Dean zich moest voelen. Ik had altijd gedacht dat hij doodsbang moest zijn geweest. Maar angst is alleen op de achtergrond. Ik weet dat mijn dood nabij is. En ik heb er vrede mee.
Kou, regen en haat. Dat is alles wat ik nog voel. Ik kijk naar de twee vijanden tegenover me. Ik weet dat ik het nooit ga redden. Ik weet dat mijn ouders nu bang op de bank zitten. Het is wreed, wreed dat ze dit zelfde moment weer moeten beleven. Op dezelfde manier als drie jaar geleden.
Ik weet precies hoe Dean zich moest voelen. Ik had altijd gedacht dat hij doodsbang moest zijn geweest. Maar angst is alleen op de achtergrond. Ik weet dat mijn dood nabij is. En ik heb er vrede mee.
Sapphire Deens:
Ik wist dat dit moment zou komen. Ik wist op het moment dat ik besloot hem te vergeven, dat ik hem weer kwijt zou raken. Maar moest dit moment echt zo snel komen? Ik wil gillen, ik wil hem smeken om bij me te blijven. Maar ik weet dat niets zou helpen, het zou mijn kansen alleen nog maar verzwakken.
‘Sapph?’ klinkt er zacht.
Ik kijk in zijn felblauwe ogen. De ogen die hij van zijn vader heeft geërfd. De ogen die ik ook heb. Tranen stromen over mijn wangen als ik mijn mes boven zijn hard houd. Klaar om een einde aan zijn leven te maken.
‘Alsjeblieft.’ Smeekt hij.
En dan klinkt er een knal.
Ik wist dat dit moment zou komen. Ik wist op het moment dat ik besloot hem te vergeven, dat ik hem weer kwijt zou raken. Maar moest dit moment echt zo snel komen? Ik wil gillen, ik wil hem smeken om bij me te blijven. Maar ik weet dat niets zou helpen, het zou mijn kansen alleen nog maar verzwakken.
‘Sapph?’ klinkt er zacht.
Ik kijk in zijn felblauwe ogen. De ogen die hij van zijn vader heeft geërfd. De ogen die ik ook heb. Tranen stromen over mijn wangen als ik mijn mes boven zijn hard houd. Klaar om een einde aan zijn leven te maken.
‘Alsjeblieft.’ Smeekt hij.
En dan klinkt er een knal.
Reageer (8)
echt superdupergeweldigmooi!
1 decennium geledenOeps
1 decennium geledenFoutje.
Dankje voor de tip (=
Nice!
1 decennium geledenIk hou van je schrijf stijl!
Alleen je schrijft hart met een t en niet met een d.
(Kijk naar Saphpire zijn stuk)
1 mei. (=
1 decennium geledenWanneer begin je met de hoofdstukken?
1 decennium geleden