Destiny passes by |Severus Snape|

Ik liep de badkamer binnen en stond stil voor de spiegel. Zo bleef ik een tijdje staan, en ik keek naar mezelf. Ik was perfect, ik was mooi, ik was knap ik was geweldig, ik was dat wat ieder meisje van mijn leeftijd wel zou willen zijn. Ik had geld, ik was populair, alle jongens vielen voor me, ik was simpel gezegd de beste. Maar niemand begreep hoe het was om mij te zijn. Niemand kende mijn pijn, niemand wist dat ik ook verdriet kende, dat ik emoties had, dat er gevoel in mij zat. Iedereen zei altijd dat ze jaloers waren op mij, maar hadden ze zich ooit weleens voorgesteld hoe het zou zijn om mij te zijn?
Nee.
Deden ze dat maar.
Bedachten ze maar eens hoe ik me voelde, hielden ze maar eens echt rekening met me.
Had ik maar vrienden.
Echte vrienden.

Ja dit ben ik, ik ben Jolie. Ik ben 16 jaar, knap, rijk en slim. Ik ben een bitch en houd geen rekening met de gevoelens van anderen. Ik doe altijd wat ik zelf wil en luister naar niemand. Ik ben eigenwijs, egoïstisch en onaardig. Maar toch wil iedereen bevriend met mij zijn.

Dit is het verhaal over mijn perfecte leven als dochter van een bankdirecteur. Het perfecte leven van een meisje met looks en een geweldig aanzien. Maar in werkelijkheid is mijn leven helemaal niet zo perfect als iedereen denkt dat het is.

Het begon allemaal twee jaar geleden. Na de dood van mijn twee broers en mijn moeder wilden mijn vader en ik opnieuw beginnen, en toen stond hij voor mijn neus. En hij verdween weer net zo plotseling als dat hij gekomen was…