10)Terug naar school

Amy P.O.V.

Weer naar school.(no_chears)
Ik heb tenminste wel een heleboel coole verhalen om te vertellen.
Ik begin er natuurlijk niet zelf over. Dat zou opschepperig over komen. Ik vind het zelf gewoon zo ongelofelijk spannend allemaal.
Tijdens de les besluit de leerkracht dat we toch niet luisteren naar haar tot we allemaal uitgekletst zijn, dus ze houd een klasgesprek.
Ik luister naar wat verhalen over skivakanties en Spaanse stranden. Dan is het mijn beurt. Ik weet heel goed dat iedereen me aankijkt. Mijn laatste vakantie verhaal ging over een tropisch eiland... privé eiland, maar dat had ik er niet bij gezegd. Ik had nooit toegegeven hoe rijk mijn familie precies was. Dat zou meer dan een beetje overdreven lijken. Als het niet zo zou zijn dat ik dure kleren draag en ik regelmatig met flitsende auto's wordt afgehaald zouden ze me een opschepper vinden.
"Mijn familie heeft me deze winter me op reis genomen door Europa. We zijn naar Madrid, Parijs, Rome, Berlijn, Amsterdam, Brussel en Londen geweest. In elke stad zijn we twee dagen gebleven," vertel ik. Iedereen wilt over zijn of haar persoonlijke favoriete stad iets weten. Als ze eindelijk uitgevraagd zijn was het aan Lilly. Ze twijfelt even voor ze wat zegt.
"Mijn ouders zijn met mij op bezoek gegaan bij vrienden. Het was heel gezellig en we konden elke dag naar buiten..." Als Lilly verteld over haar familie lijkt ze wel net zo veel moeite te doen om niet te veel details te geven als ik. Het zijn natuurlijk vast allemaal tovenaars en heksen. Ik ben benieuwd naar die school waar ze me af en toe over verteld.
Als we terug naar huis lopen gaat mijn mobiel af. Gekregen voor mijn 10de verjaardag, hij is alleen voor noodgevallen.
"Hallo?" vraag ik.
"Amy? Er is onverwacht bezoek... zou je misschien met één van je vriendinnen mee kunnen? Het spijt me echt vreselijk dat het zo moet, maar het is nu... wel veiliger als je even niet thuis komt. Ik kom je ophalen oké? Zeg maar tegen je vriendin dat we onverwacht weg moesten." Bella klinkt alsof ze zich schuldig voelt en alsof ze zich zorgen maakt.
"Oké,...alles oké daar?" vraag ik.
"Ja natuurlijk. Sms me als het in orde is. Anders stuur ik Seth om even op je te letten."
"Oké." Ik druk de telefoon af.
"Wat is er?"
"Ik kan even niet naar huis. Onverwachte omstandigheden... zouden jouw ouders het erg vinden als ik vanavond langs kom?" Lilly denkt even na.
"Ik denk dat het wel oké is. Kom mee." Ik sms snel naar Bella dat het oké is. Na een paar straten zijn we bij Lilly's huis. Het is niet te groot niet te klein, maar ik hoor geruzie.
"Zeker dat het een goed moment is?" vraag ik.
"Dat zijn mijn broers. Ze breken het huis nog eens af." Ik lach begrijpend.
"Papa! Mama! Ik ben thuis! Ik heb een vriendin mee. Ze kon even niet naar huis mag ze blijven eten?" roept Lilly terwijl ze me door de gang naar de woonkamer leid. Ik kijk mijn ogen uit. Ik heb nog nooit zo'n bizar huis gezien. Er hangen dingen waar ik niet eens een naam voor heb. Er staat een kristallen beeldje van een trol op de kast naast een stok waar een mooie uil op zat te dutten. Langs mijn been loopt een kat en in de zetel zit een heel raar pluizig kussentje dat vast in mijn hand past.
"Lilly je weet dat je geen vriendinnen mee kan nemen zonder ons dat te laten weten," zegt een vrouw met rood haar met een schort voor en een staf in haar hand. Ze kijkt me verontschuldigend aan en richt haar staf op mij. O, nee!
Ik duik achter Lilly's rug en kijk naar het kleine kussentje dat ik naar me toe laat zweven ik vang het op en houd het voor me uit.
"Ik ben oké!" roep ik verschrikt uit. Lilly's moeder kijkt verrast.
"Oh, in dat geval, van harte welkom," glimlacht ze.
"Ik wilde je trouwens niet in een pad veranderen of zo. Je ouders zouden dat niet leuk vinden." Ik keek verdrietig naar beneden.
"Mijn ouders zijn al meer dan twee jaar dood," zeg ik zacht.
"Oh, lieverd dat spijt me." Ik glimlach.
"Geeft niet. Mijn zus en haar familie zorgen nu voor me."
"Hoe bedoel je?"
"Bella is mijn halfzus ze is heel wat ouder dan ik en getrouwd en zo."
"Oh, juist ja." Lilly gaat naar haar moeder zegt hallo geeft haar een kus en fluistert wat in haar oor.
"Oh, dus jij bent Amy. Nou ik roep jullie wel als we aan tafel kunnen. En ik verwittig je vader wel," beloofd ze. Lilly haalt het kussentje uit mijn hand en begint het te strelen. Ik kijk stomverbaasd toe hoe de pluizebol tot leven komt.
"Dit is roosje, mijn Ukkelpuk," zegt Lilly alsof het doodnormaal is.
"Wow, wat eet dat?" vraag ik.
"Wat ze vindt, ze heeft niet veel nodig behalve heel veel knuffels." Ze voegt meteen de daad bij het woord en begint Roosje te knuffelen. Dan brengt ze me naar haar kamer. We komen voorbij een kamer waar het geruzie van net vandaan kwam. Ik kijk haar aan en ze rolt met haar ogen. Ik kan hoe dan ook niet tegen geruzie en klop op de deur.
"Wat!?" schreeuwt een stem. Ik open de deur en zie twee zwartharige jongens één met groene en één met bruine ogen. Ik kijk verlegen om de hoek.
"Hoi, ik ben Amy, een klasgenoot van jullie zus. Het klonk alsof jullie elkaar gingen vermoorden dus ik vroeg me af of ik de politie moest bellen." De twee keken elkaar aan en begonnen te lachen.
"Lilly moet vaker dreuzels meebrengen," zegt de oudste.
"James!" schreeuwt de jongste.
"Dreuzels zijn mensen die niet kunnen toveren," verteld Lilly.
"Hé, eh James, je hebt iets op je neus," zeg ik terwijl ik James neus rood en rond maak. Hij voelt en schrikt zich een bult. De andere jongen begint te lachen.
"Zo jammer dat ik dat niet meer mag." Ik kijk vragend naar Lilly.
"Van zodra je je staf hebt krijg je ook een merk. Vanaf dan mag je buiten zwijnstein niet meer toveren." Dat vind ik Jammer. Ik zou zo graag Bella en de anderen laten zien wat ik allemaal geleerd heb.
"Dus er zit nog een heks op je school. Leuk," zegt de jongere broer.
"Jep. Ik kan niet wachten tot deze zomer. Ben benieuwd hoe haar familie reageert."
"Ze weten het al," fluister ik.
"Hè?" Lilly kijkt me verbaasd aan.
"Nou, ik kon het niet blijven verzwijgen... er zitten trouwens twee weerwolven in de familie."
"Wat?!" vroeg James.
"Ja, alleen zijn ze niet zoals in de films. Veel cooler eigenlijk."
"Je hebt ze gezien terwijl ze veranderd waren?"
"Tuurlijk, dat was de makkelijkste manier om het me te vertellen."
"Maar is dat niet super gevaarlijk?" vraagt de jongste.
"Zolang ik op afstand bleef niet. Echt cool! zo groot als paarden waren ze. Ik mocht zelfs op ze rijden!" Nu kijken ze me allemaal aan alsof ik gek ben.
"Oh, jullie weten niet van shapeshifters?" vraag ik.
"Wat? Je zei weerwolven," de jongste weer.
"Hoe heet je eigenlijk?" vraag ik omdat ik het zat ben steeds 'de jongste te denken'.
"Albus."
"Wel, Albus dan. Seth en Jacob noemen zichzelf weerwolven omdat ze in wolven kunnen veranderen. Ze doen dat wanneer ze maar willen. En ze lijken precies op wolven, alleen groter." Ze kijken me ongelovig aan.
"Wat nou?! Jullie zij heksen en tovenaars, je kan toch geen dingen zeggen als 'dat is onmogelijk?'" De jongens kijken elkaar aan en knikken toegefelijk.
"Goed, als jullie geen moorden gaan plegen vanavond ga ik graag een kijkje nemen in Lilly's kamer." Ik draai me om maar hoor James nog roepen.
"We zijn geen dooddoeners!" Ik kijk vragend naar Lilly.
"De slechterikken uit een tovenaarsoorlog uit de tijd dat onze ouders nog jong waren. Ze waren ongeveer als de nazi's tijdens te tweede wereldoorlog. Zij hechtten veel belang aan zuiver tovenaarsbloed. Een meisje als jou hadden ze met liefde omgebracht. Hun leider was Voldemort. Niemand durfde zijn naam ook maar uit te spreken. En mijn vader heeft hem verslagen." Ze klinkt alsof ze daar trots op is en terecht. Ik kijk haar bewonderend aan. Wow. Dat is heel wat cooler dan een reis naar een privé eiland.
Lilly en ik hebben een gezellige avond en tijdens het eten merk ik dat Albus erg op zijn vader lijkt. Ik vind Albus wel aardig. Hij is grappig en rustiger dan zijn broer.
Voor een tovenaars idool is Lilly's vader een bescheiden en heel aardige man. Ik vraag hem nieuwsgierig naar voldemort en hij zegt dat hij ons daar genoeg over zal vertellen als hij volgend jaar langs komt op Zweinstijn. Hij komt één keer in het jaar langs om zijn verhaal te doen aan de eerste jaars en de oudere leerlingen die het nog eens willen horen. Ik kijk er nu al naar uit.
Tegen een uur of tien gaat de bel eindelijk. Wacht eens even? Ik kan me niet herinneren dat ik Bella zei waar Lilly woonde.
"Dat zal je zus zijn." zegt Lilly's vader. Hij gaat naar de deur en ik luister aandachtig. Lilly's vader is een soort tovenaars-politieagent en wat Bella ook is als het gekend is in de magische wereld zal hij het weten. Dus misschien kom ik er vanavond achter.
"O, hallo. Wie bent u?" Ik hoor niet het soort verbazing die ik verwacht had. Ik bedoel meestal als een man mijn zus zag stamelde hij even overdonderd. Nu was het gewone verbazing.
"Seth Clearwater, een vriend van Amy's familie."
"Seth!!!!!!!!" Ik spring op en ren naar hem toe.
"Hé, Prinses. Hoe was het?"
"Geweldig! Tovenaarsfamilies zijn cool!"
"Misschien moeten wij de volgende keer eens bij jullie komen eten?" stelt Lilly's vader voor.
"Ik zal het aan Bella vragen. Kom Amy, er is bezoek dat je wilt ontmoeten." Seth lijkt bedrukt door dat laatste maar hij laat het niet hard merken. Ik zie het alleen omdat ik hem zo goed ken.
"Oké," doe ik vrolijk maar ik kijk naar hem en ik weet dat hij weet dat ik weet... te ingewikkeld. We begrijpen gewoon wat de ander denkt.
"Dag Lilly! Tot morgen!"
"Tot morgen! Kom je vaker spelen?"
"Misschien wel!"
Ik bedank haar ouders nog voor de maaltijd en loop dan met Seth mee.