Carrot 8

'Je hebt wat?' Laura kijkt me ongelovig aan. 'Ja ik kan er ook niets aan doen, ik durf gewoon niet,' zeg ik. Met moeite durf ik Laura aan te kijken. 'Eva, ze is je beste vriendin.' Ik kon er niks aan doen, maar ik durfde gewoon niet op bezoek te gaan bij Maaike. Ik was bang om haar te zien. Om haar in dat vreselijk grote witte bed te zien liggen. Vanmiddag zou ik weer bij Louis langsgaan, misschien wilde hij met me mee. Bij de naam Louis kreeg ik al vlinders in mijn buik. Hij zong zo mooi gister. 'Waar denk jij nou weer aan?' Laura laat me schrikken. 'O ehm niks.' Ik pak mijn tas en loop de deur uit. Ik moest frisse lucht hebben.
Zonder enige gevoelens fiets ik door de straten van Amsterdam. Het museumplein, vondelpark, links, rechts en het gaat even door. Ik heb mijn Iphone aanstaan en door de oortjes hoor ik het nieuwste liedje van Taylor Swift. Als ik voor het gebouw stop en op het naambordje kijk, heb ik al zin om naar binnen te gaan, maar ik hou me in. Als ik binnenkom staat Louis me al op te wachten. Door mijn oortjes hoor ik de nieuwste hit van Frans Bauer. Samen lekker in een warm bubbelbad, tenminste wat je hit kon noemen. Waarschijnlijk had mijn vader weer met het downloadprogramma zitten de klooien en er willekeurige muziek opgezet. 'Welke muziek luister je?' Louis klinkt nieuwsgierig. 'Mag ik meeluisteren?' Nog net voor ik nee wil roepen heeft hij al een oortj te pakken en propt het in zijn oren. Ik word vuurrood. 'Wat een apparte muzieksmaak heb jij,' zegt hij kieskeurend. 'Louis, ik moet je wat vertellen,' zeg ik maar meteen. Hij kijkt me vreemd aan. 'Ik durf gewoon niet bij Maaike op bezoek te gaan.' Hij komt op me af lopen. 'Zullen we samen gaan?' fluistert hij in mijn oor. De rillingen lopen over mijn hele lijf naar het kleinste puntje van mijn teen. 'Ja,' zeg ik vastbesloten, en ik pak mijn jas.