031|| Back to black



All men who have achieved great things have been great dreamers.

Maandag 29 oktober 2006


~ Mila Adams

Met een zucht laat k me tegen de kluisjes vallen. Weer de bus gemist. Het is deze keer niet mijn schuld. Een of andere klootzak had me nog nodig. Toen ik naar de tijd keek en ik geschrokken riep dat de bus zou vertrekken schoot hij in de lach en hoe! Voor mijn neus zag ik de bus wegrijden. Toen ik mokkend naar binnen liep, zag hij zijn kans weer om me uit te lachen.
Een zucht verlaat mijn mond. Het kan ook nooit eens gaan zoals het moet gaan bij mij. De volgende bus rijd pas over een uur. Misschien heb ik nu de kans om naar het muzieklokaal te gaan. Er zal nu wel niemand zijn. Niemand zal me kunnen horen en dat is alleen maar beter hier op school.

Zoals verwacht is er in het muzieklokaal niemand, gelukkig. Ik zet mijn tas weer tegen een van de poten van de piano aan en druk de toetsen in. Zuivere klanken vullen het lokaal. Een glimlach siert mijn gezicht. Mijn vingers glijden als vanzelf over de toetsen. Ze spelen riedeltjes, een aantal klanken achter elkaar zonder dat ze me bekend voorkomen.
Na een tijdje begin ik een liedje te spelen. Far away heb ik altijd al een mooi liedje gevonden. Mijn stem klinkt door het muzieklokaal. Als ik een liedje speel, moet ik daar altijd bij zingen. Ik ga op in de muziek als ik piano speel en daardoor ga ik automatisch zingen. Het maakt me niet uit of ik wel of niet kan zingen, het moet gewoon.

You should all read my new story! Yes, about Tokio Hotel (:
So, read that one, take an abo and leave a comment and a kudo here! <3
Don`t ask me why this is in English
Love yaa! <3

Reageer (5)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen