Voorspelling komt uit? - 134

“Ja, dat zal ik”, reageerde Azulena meteen. “Niemand van de vuurnatie mag het weten, dus opvallend kan ik het niet doen, maar zoals ik al zei, ik ben het niet eens met de methodes van de vuurheer. Bovendien ben ik prinses Yue heel wat verschuldigd. Vier jaar lang ben ik jullie gevangene geweest. De meesten zouden jullie dat kwalijk nemen, maar ik besef heel goed dat ik hetzelfde gedaan zou hebben in jullie plaats. Maar al was ik hier een gevangene, prinses Yue heeft steeds goed voor me gezorgd, en behalve dat ik niet vrij was had ik niets te klagen. Wat de vuurheer heeft beslist kan ik niet terugdraaien, maar ik zal proberen jullie te helpen zo goed ik kan. De vuurheer zal niet zomaar toestaan dat Lizzie deze stam in handen krijgt, niet zonder iemand die controleert of ze zich aan de regels houdt, en die iemand zal ik moeten zijn. De soldaten zullen af en toe aan haar woord twijfelen, maar nooit aan het mijne, en zo kan ik haar en jullie helpen. Wat prinses Yue voor me gedaan heeft zal ik nooit vergeten.”
“Wat hier gezegd wordt is allemaal al besproken met prinses Yue”, zei ik kalm. “Er is helaas niets meer aan te doen. Als er iemand nog vragen heeft kunnen jullie die nu stellen. Het is de laatste keer dat Yue in het openbaar verschijnt.” Er hing een onaangename stilte over de zaal. Yue kreeg het moeilijk, merkte ik, en Yle en Diane nog erger. Er kwamen geen vragen, dus besloot ik de bijeenkomst te beëindigen. “Jullie hebben nog een week om aan het idee te wennen, maak daar goed gebruik van. De belastingen zullen hoog zijn, en alles duurder, dus het kan een goed idee zijn om nu al zo veel mogelijk te jagen en een voorraad eten op te slaan.” Ik wachtte even of ik nog reactie zou krijgen. “Als er niemand meer vragen heeft kunnen jullie gaan.” Er kwam geen reactie en ik wenkte Yue op te staan. Yle rende meteen naar ons toe, gevolgd door Diana, Katara en Thomatio.