Voorspelling komt uit? - 132

“Prinses Yue heeft me gevraagd haar te doden, om jullie te helpen. Ik heb 12 jaar hier in deze stam gewoond, in het paleis, bij haar. Ze is ontzettend belangrijk voor me, en deze stam beschouw ik als mijn thuis. Ik heb nog nooit iets moeten doen dat me zo zwaar gevallen is, en ik denk niet dat ik dat ooit nog zal moeten doen. Maar ik zal haar wens respecteren, om haarzelf en om jullie. Over een week zal het hier vol soldaten lopen. Vanaf dan zal elke vorm van sturing verboden zijn. Er zullen hoge belastingen geëist worden. Jullie zullen mij niet meer zien, als heerser van de stad zal ik voor jullie buiten bereik zijn. Toch zal ik proberen jullie te helpen. Ik zal mijn best doen om de belastingen zo laag mogelijk te houden. Ik zal mijn best doen om de straffen, die ze jullie bij het minste zullen geven, menselijk te houden. En ik weet dat Watersturing meer is dan vechten, jullie gebruiken het ook als heling. Dat wil ik toestaan, maar dat zal maar beperkt kunnen. Jullie zullen mij elke keer toestemming moeten vragen, via iemand anders. Maar ik wil niet dat jullie langs de soldaten gaan, de kans dat ze het niet doorgeven en zelf weigeren is te groot. Daarom zal ik één persoon toestaan naar me toe te komen wanneer dat nodig is, via haar kunnen jullie me dingen vragen waarvoor jullie bij niemand anders terecht kan.” Ik stak mijn arm uit. Diana begreep het. Ze liet Yle los en kwam naar me toe. “Diana, de zus van prinses Yue, zal zowat de enige van deze stam zijn via wie jullie contact zullen hebben met mij.”
“En de oorlog dan? We kunnen het toch niet opgeven?”, riep iemand.
“Doen we ook niet”, stelde ik hen gerust. “We zorgen eerst dat deze stam veilig is, daarna ga ik naar de vuurnatie, om de vuurheer rechtstreeks te bevechten.”
“Maar als je nu vertrekt is de vuurheer toch veel sneller overwonnen en zijn we meteen weer vrij”, protesteerde iemand.