Voorspelling komt uit? - 130

“Nee”, antwoordde ik in Yue’s plaats. “De vuurheer is vastbesloten deze stam te overwinnen, hij stuurt een immens grote vloot die we nooit aan kunnen. De kracht van de sterke beschermingsmuren van Ba-Sing-Se is het enige dat hen weet te stoppen. En die bescherming hebben we niet en kunnen we ook onmogelijk op tijd opbouwen.”
“We kunnen ons toch niet zomaar overgeven?”, riep iemand kwaad. “Aan wiens kant sta jij eigenlijk?”
“Ik vertrouw Lizzie blindelings”, Yue had haar stem teruggevonden. Ik deed weer een stap achteruit, zij was de prinses, zij moest het woord voeren. Nu toch nog. “En we hebben geen andere keuze dan ons overgeven. Alle mogelijkheden zijn besproken, overal is goed over nagedacht, en het is onze beste optie. Als we vechten zal minstens de halve stam gewond raken of sterven, de woede van de vuurnatie zal enorm zijn, ze zullen geen genade kennen. Als we ons overgeven en de vuurnatie gehoorzamen zal jullie leven zwaar worden, maar niet ondraaglijk, zoals dat zou zijn als we vochten en zeker verloren.”
“Alsof de vuurheer zo menselijk zal zijn en ons niets aan zal doen”, protesteerde iemand.
“Hij zal de stam niet persoonlijk leiden, dat laat hij over aan iemand anders”, zuchtte Yue. “Die persoon kan proberen helpen, of alles juist zwaarder maken. Hoe dan ook zal ze gedwongen zijn zich aan de basisregels van de vuurheer te houden, wat voornamelijk betekent dat elke vorm van sturing verboden is en er hoge belastingen geëist zullen worden.”
“Weet u al wie de stam gaat regeren? Ik bedoel, u zei net dat het een ‘zij’ is.” Yue slikte even en keek Azulena en mij aan. Dit was het moeilijkste moment in de hele aankondiging.
“De vuurheer doet alsof hij genadig is, alsof het voor ieders bestwil is dat we ons overgeven, en dat als we dat inzien hij ons zal sparen. Hij zal niemand van jullie iets aandoen als je niets verkeerd doet. Maar er moet één slachtoffer vallen, één persoon moet sterven, en we mogen niet zelf kiezen wie.”
“Wie dan?”, werd er door heel de zaal geroepen. Yue wachtte tot het weer stil was.
“Ik”, zei ze uiteindelijk met verstikte stem. “Degene die mij doodt krijgt de macht over de stam.” Meteen barstte in heel de zaal tumult los.
“Wij zullen haar nooit gehoorzamen, nooit! Wij zullen vechten!”, schreeuwde iemand, en bijna de hele zaal stemde in. Yue probeerde hen tot stilte te manen, maar ze had de kracht niet om luid te spreken. Ik keek steunzoekend naar Thomatio, die knikte. Hij kwam het podium op.