MisterDreamy..

Ik trok het gordijn terug dicht en duwde het licht naast mijn deur uit. Men witte kleedj streek laangs de trap leuning terwijl ik afdaalde. Ik nam de schaal met de wijn glazen -die men zus had klaar gezet- op en ging naar buiten.Ik wou onmiddelijk nr de groep in de hoek gaan maar Luc's baas was me voor.
"Ohh, jongedame. Ik wil wel een glaasje."
Ik deed men best om men ogen weg te rukken van het mysterie verschuild in het donker een paar meter verder van me.
Ik keek vriendelijk en zag in men ooghoeken dat Luc lief glimlachte en ik wist dat hij dacht thank god.
Ik gaf hem een glas en de vrouw naast hem. en maakte een sierlijke draai naar waar ik net gekeken had. De rest van de familie was naar binnen aan het gaan.. er stonden nog 3 jongens en een meisj.
Ik wankelde half naar voor en zocht mijn ballans. De 2 jongens staarde met grote ogen naar me maar de andere 2 zagen me vast niet komen.
"Excuseer willen jullie.." Het meisje schrok en sprong zo wild op dat ik achteruit viel. De rode wijn vlekte op men jurkje en de scherven vieln naast me op de grond. Ik zuchte ik zou kunnen rechtstaan maar de venedering was te groot. Een wit gezicht verscheen boven het mijne..
Het was perfect: de witte huid glad.. zen blonde haar naar achter en zijn gouden ogen beschermend.
"Alles oke?" z'n stem klonk als het mooiste melodietj dat ik ooit gehoord..
Ik slikte.
"Ga je daar blijven liggen?" glimlachte hij lief. Ik staarde naar zen ogen. Wild.. ontembaar maar tochzo bekend. Hij gaf zen in handschoen gehulde hand en trok mer recht..
"Het spijt haar van je kleed.."
"kleed.. welk kleed..oh dit kleed"
Ik stamelde als een zot.
Who cares.. dat kleed is zooo niet meer belangrijk