Hoofdstuk 6.

Ik schrik er even van als ik merk dat Strify tegen me aan ligt, maar ik laat het toe.
Telkens als er iets 'engs' gebeurt, gilt Strify. En als ik er dan om moet lachen, wordt hij beledigt. Echt schattig...
Telkens kruipt hij dichter tegen me aan, en ik sla mijn armen om hem heen.
'Oh!' roept Strify angstig en hij slaat zijn handen voor zijn gezicht.
Yu, Kiro en Shin lachen zich kapot. Ik moet moeite doen om ook niet te gaan lachen.

Aan het eind van de film, merk ik dat Strify in slaap gevallen is. Ik kijk Yu aan.
'Maak hem maar niet wakker, hoor,' zegt Yu, 'Dan heeft hij morgen een pesthumeur!'
Dus ik besluit om ook maar op de bank te gaan slapen.
Uiteindelijk wordt Strify toch wakker. 'Romeo? Slaap je al?'
'Ja,' antwoord ik.
'Oh... oké.' Ik hoor hem zacht gniffelen.
'Waarom liggen we hier?'
'Jij sliep, en ik wilde je niet wakker maken. Zullen we maar naar onze kamers gaan?' fluister ik.
'Nee...' antwoordt Strify. 'Welterusten.'
Hij slaat zijn armen stevig om me heen, en dan is hij stil.