20, April Clearway.

"Hé, kom binnen." Liam deed de deur open en ik stapte naar binnen. "Ik dacht dat je niet meer wilde komen." "Natuurlijk wel, ik kon het alleen niet vinden", antwoordde ik lachend. "Ik ben blij dat je er bent", glimlachte hij lief. Hij ging me voor naar boven en liep naar de kamer waar het meeste geluid uitkwam. "Hé April!" riep Niall die ons als eerste opmerkte. "Hee guys." Ik ging naast Niall op het grote bed zitten en was blij toen Liam naast me kwam zitten. "Welke film gaan we kijken?" vroeg ik geïnteresseerd. "The devil inside", antwoorde Harry met een wenkbrauwwiebel. Met grote ogen keek ik hem aan, waardoor hij en Louis in de lach schoten. "Bang?" Ik knikte, ik had de trailer van deze film al eens gezien en vond hem nou niet zo leuk, om het maar zo te zeggen. "Ik bescherm je wel." Liam sloeg zijn arm om me heen terwijl Harry de film startte. Ik kon me niet concentreren op de film. Het enige wat door mijn hoofd ging was Liam, die nog steeds zijn arm niet had weggehaald. Liam, die met zijn mooie ogen gefascineerd naar het scherm zat te kijken, hij kon zich duidelijk wel concentreren op de film. Ik weet niet wat ik had, maar als ik de film wilde volgen, gingen mijn gedachten automatisch naar de jongen naast me. Ik probeerde hem uit mijn hoofd te zetten. Wat uiteindelijk lukte voor een paar minuten, waarna de film weer zo eng was dat ik mijn hoofd de andere kant op draaide. "Het is maar een film, het is niet echt." Zijn stem zo dichtbij mijn oor bezorgde me kippenvel over mijn hele lichaam. "Dan nog is het eng", antwoordde ik zachtjes, zodat alleen Liam het kon horen. Hij grinnikte zachtjes, waarna hij me dichter naar hem toe trok en zich weer op het scherm richtte. Zachtjes liet ik mijn hoofd steunen op zijn schouder, iets wat hij niet erg leek te vinden.
Toen de film eindelijk afgelopen was, waren de jongens druk aan het praten over de film. "Jongens, ik moet nu wel echt gaan." Ik keek op de klok, zag dat het al bijna half 12 was en omdat het nog een eind lopen was, kon ik maar beter vertrekken. "Wij moeten ook maar eens gaan, hé." Gezamenlijk stonden we op en liepen we naar beneden. Als eerste gingen de andere vier jongens weg, iets wat ze volgens mij expres deden. "Ben je lopend?" vroeg Liam toen hij zag dat ik weg wilde lopen. Ik knikte en hij trok de deur dicht en kwam naar me toegelopen. "Ik laat je niet alleen over straat op dit tijdstip", legde hij uit. Ik knikte en samen liepen we naar mijn huis.

reacties?