A ranger/traitor 54

De volgenden die zich meldde waren anderen met wie Will contact gehad had tijdens zijn eerdere bezoeken hier. De anderen keken aarzelend naar elkaar, maar er waren slechts enkele bereid mee te doen. Will was zichtbaar teleurgesteld. Als ze het met die weinige zouden moeten doen, kon het wel eens lang duren voor ze overal geweest waren.
“Ik doe ook mee”, zei Berend plots en hij stak zijn goede arm de lucht in. Rina trok aan Berends vest.
“En mijn dochter zegt dat ze wil koken voor iedereen die meedoet.”
“Dan doe ik ook mee. Ik zou wel gek zijn om het niet te doen”, zei een man naast hen lachend.
“Ik wil ook wel”, zei een ander. Nu het eerste schaap over de dam was, volgde er spoedig meer en die spoorde hun vrienden aan die dan weer nog andere overhaalde…

Uiteindelijk had zowat iedereen die lichamelijk in staat was om mee te doen, toegezegd om hen te helpen.
“Dank jullie, ik zal jullie bereidwilligheid nooit vergeten”, zei Will en hij meende het uit de grond van zijn hart.
“Ik ben trots op jullie”, zei Malcolm. De meeste toehoorders begonnen te stralen. Het compliment van hun beschermer, betekende duidelijk veel voor hen.
“We starten onmiddellijk met de voorbereidingen, zodat we zo snel mogelijk kunnen beginnen! Als de vijand hier is, zal hij niet lang onopgemerkt blijven!”