004 - Beverly Sara Owens

Op de weg naar huis kon ik alleen nog maar aan ons gesprek denken. Als ik hem ECHT leuk zou vinden dan zou dat dus niet eens mogen, omdat hij geen voetbal-speler is. Hij was maar een 'simpele zanger'. Ik begon negatief te denken. Het zou altijd nog kunnen zijn dat hij mij helemaal niet leuk vind en dat het uiteindelijk toch niks word. Maar hij zong toch voor me? Of leek dat maar zo?
Ik was ondertussen thuis en gooide mijn fiets in de schuur. Ik liep in één streep door naar boven en gooide mijn tas op de grond. Ik ging op bed liggen met mijn oordopjes in. Ik zette muziek op op mijn iPod en sloot mijn ogen. Misschien moest ik nu maar gewoon even niet aan die jongen denken, maar aan iets anders. Het was me onderhand al weer helemaal ontschoten dat ik vandaag was gevraagd om cheerleader te worden. Het leek me natuurlijk altijd al leuk en dir zou geweldig zijn! Ik had helemaal niet verwacht dat iemand me daar ooit voor zou gaan vragen. Ik legde mijn handen onder mijn hoofd en genoot van de muziek.

De volgende dag liep ik weer door de gangen op school. Kristel liep links van me, Yasmin liep rechts. We liepen maar frans toe. "I still don't get it why you guys weren't on school yesterday." zei ik. "We just skipped a day girl." zei Kristel doodgewoon. Ik nam het antwoord maar gewoon aan. We sloegen de hoek om en uitgerekend ík bots tegen iemand op. "Heey watch out you.." ik stopte abrupt met mijn arrogante reactie toen ik 2 bruine kijkers naar me zag kijken. Mijn wangen begonne te gloeien. Snel veranderde ik mijn zin. "I'm sorry, i didn't see you.." "It's allright." zei hij en hij knipoogde naar me. O, my, god! Hij had zojuist tegen me gepraat! Het 'gesprek' werd rus onderbroken door Yasmin en Kristel die me meetrokken. "You don't have to talk to losers girl.. You don't even have to apologize.." zeiden ze bitchy. "By the way, the 'auditions' for cheerleaders are at 3 o'clock honey." zei Yasmin met een knipoog. Met z'n 3en liepen we het lokaal in.