019

Vermoeid open ik mijn ogen en een kreun verlaat mijn mond als ik zie dat het pas half negen is. Op de een of andere manier ben ik al klaarwakker. Gapend stap ik uit mijn bed en strompel naar de keuken toe om wat te eten. “Harry, put on some pants! There’s a lady in the house” mompelt Liam boos als ik in mijn onderbroek de keuken in loop. Verbaasd kijk ik naar beneden om tot de ontdekking te komen dat ik inderdaad alleen mijn onderbroek aan heb. Ik haal mijn schouders op en begin gewoon mijn ontbijt te maken, te lui om terug te lopen naar mijn slaapkamer. Zuchtend laat ik me aan tafel vallen waar ik meteen mijn hoofd op tafel leg. “what’s with you?” vraagt Louis verbaasd als hij de kamer in komt lopen. Voorzichtig kijk ik goed om me heen om te kijken of Isa niet in de buurt is “she was crying the whole night, i couldn’t sleep” mompel ik kijkend naar mijn eten. De jongens vallen meteen stil “there has to be something we can do right?” zegt Niall vrolijk. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, het is fijn om iemand in de groep te hebben die niet overal een probleem in ziet en altijd denkt dat er een oplossing is.

Isa POV.
Langzaam open ik mijn ogen en rek me uit. Als ik zie dat het al elf uur is ben ik meteen klaarwakker, ik slaap nooit tot zo laat uit. Normaal sta ik altijd om acht uur op, geïrriteerd klim ik uit bed en de krukken waar ik op moet lopen irriteren me ook al. Helemaal opgefokt kom ik uiteindelijk in de woonkamer terecht. Vanuit mijn ooghoek zie ik Zayn op het balkon staan met een sigaret, een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Sinds ik in Londen woon heb ik geen sigaret meer gerookt maar op dit moment heb ik er wel even behoefte aan. Met veel moeite weet ik de deur uiteindelijk open te krijgen en ik plof naast Zayn neer. Verbaasd kijkt hij op en een klein glimlachje verschijnt op zijn gezicht als hij mij ziet “goodmorning” mompelt hij voordat hij weer een hijs van zijn sigaret neemt. Vragend kijk ik hem aan en ik steek mijn hand uit, niet begrijpend kijkt hij me aan. Een zucht verlaat mijn mond en ik ga op zoek naar een pen die ik natuurlijk niet in de buurt heb.”you can use my Phone to type?” stelt hij voor als hij door krijgt dat ik een pen zoek. Ik pak zijn telefoon van het tafeltje en ga naar notities. “you know how to use a Phone?” vraagt hij verbaasd, sarcastisch kijk ik hem aan ‘i’m not an idiot you know. I’ve had an iPhone a few years ago’ typ ik in een paar seconde waarna ik de telefoon naar hem toe draai. “oh yeah, ofcourse” mompelt hij een beetje beschaamd. ‘but can i have a cigarette please?’ typ ik vervolgens, voor een paar seconde worden zijn ogen groot waarna hij zijn ogen samenknijpt “you smoke?” vraagt hij verbaasd. ‘yeah sometimes’ ik besluit maar niet te zeggen dat ik ruim zeven weken geleden ben gestopt. Twijfelend kijkt hij me aan maar als ik mijn puppy ogen opzet stemt hij toch toe.

Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik de eerste hijs neem van de sigaret. Zayn blijft me in de gaten houden maar als hij ziet dat ik diep inhaleer zonder in hoesten uit te barsten lijkt hij een beetje te ontspannen. Zachtjes hoor ik hem lachen als ik kringetjes begin te blazen van de rook. Ik weet dat het er niet uit ziet, vroeger zat ik sjoerd altijd uit te lachen als hij dit deed. Een tijdje zitten we in stilte voor ons uit te staren, beide in onze eigen gedachten. “What are you two doing?” hoor ik iemand achter ons zeggen. Geschrokken kijken we beide achter ons waar Louis staat, zijn ogen worden groot als hij ziet dat ik een sigaret vast heeft. “Noo, don’t tell me that you smoke” kreunt hij dramatisch. ‘This is the first one in 7 months’ typ ik nog steeds in de telefoon van Zayn. Hoofdschuddend leest hij het berichtje waarna hij meteen wegloopt. Met grote gebaren zien we Louis praten tegen de andere jongens die met opgetrokken wenkbrauwen onze richting uit kijken. Met de grootste lach op mijn gezicht begin ik enthousiast naar ze te zwaaien.