[036]

Isaiah Timber

Paul had er even over na moeten denken omdat zijn vader hem thuis verwachtte en hij had al veel problemen met hem omdat hij niet wist waar Paul ’s avonds was. Maar met mijn grote ogen en schorre, smekende stem had ik Paul vrij snel overtuigt om te blijven. Hij heeft zijn broek en shirt al uitgetrokken maar hij lijkt toch nog te twijfelen. Ik reik met mijn hand naar hem uit en dat kan hij toch niet weerstaan. Zijn vingers verstrengelen met de mijne waardoor ik hem dichter naar me toe kan trekken. Paul geeft zich er maar aan over en komt achter me liggen. Zijn warme armen sluiten om mijn lichaam waardoor ik een cocon van warmte terecht kom. Ik voel zijn lippen nog op mijn achterhoofd en dan val ik in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker doordat iemand over mijn wang streelt. Als ik verbaasd met mijn ogen knipper, zie ik dat Paul aan mijn bedrand staat. In zijn handen heeft hij een bord met boterhammen belegt met pasta en een kop dampende thee. Nieuwsgierig kijk ik naar hem op. ‘Ik wilde pannekoeken maken, maar dan zou je wakker worden van de brandlucht,’ gaf hij blozend toe. En hij keek beschaamd naar de grond. Ik grinnikte zachtjes. ‘Dit is perfect,’ verzekerde ik hem.

Rond twaalf uur belt Kyana aan. Paul opent de deur terwijl ik mijn jas alvast aantrek aangezien we naar Emily en Sam gaan. Kyana begroet Paul vrolijke en kijkt naar om hem heen richting mij. Haar wiebelende wenkbrauwen geven duidelijk aan dat ze zelf al heeft bedacht dat Paul hier vannacht gebleven is. Blozend wend ik mijn hoofd af en loop snel het huis uit.

We waren bijna het huisje van Sam. Ik moest Kyana nog even iets zeggen voor we in de buurt kwamen van shape-shifters met een overgevoelig gehoor. Na een beetje wikken en wegen beslis ik dat hier ongeveer de grens zal liggen aan hun gehoor. ‘Uhm, Ky,’ begin ik, ‘voordat je daar naar binnen gaat moet ik je even waarschuwen. Deze jongens zijn behoorlijk overdonderend in meerdere opzichten. Ze zijn behoorlijk lichtgeraak en ze zijn hot.’ Paul grijnsde om mijn woordkeuze maar hield zich verder stil. We gingen mijn beste vriendin voor de wolven gooien.