39

---10 dagen later---

---Justine---

‘Waarom moet je nu al weg?’ ‘Omdat Harry morgen komt, en omdat ik vanavond thuis wil slapen omdat ik nog thuis dingen moet doen.’ ‘Pff, oké dan, maar hoe geraak je thuis?’ ‘Mijn vader komt me ophalen binnen 5 minuten.’ ‘Dan al? Maar ik wil niet zolang alleen zijn.’ ‘Het is 22 u ’s avonds!’ ‘En dan!’ Ons gesprek werd verstoord door Eve haar gsm die afging. Ze nam op en liep naar de kamer. Een paar seconden later kwam ze terug. ‘Ik moet weg, mijn vader staat voor de deur.’ Zei ze terwijl ze op me afkwam, en me een knuffel gaf.’ ‘Oké, wanneer kom je terug?’ ‘Zondag in de middag.’ Ik knikte en liep met haar mee naar de deur. Ik zwaaide haar uit en sloot de deur. Ik liep weer naar boven en plofte neer in de zetel. Na een halfuur tv te hebben gekeken besloot ik maar te gaan slapen. Ik had immers een moeilijke schoolweek achter de rug. Ik ging naar de badkamer, kleedde me om, poetste mijn tanden en liep toen naar de slaapkamer. Ik liet me vallen op bed en kroop onder de dekens. Ik sloot mijn ogen en krulde mezelf op in een bolletje.
Ik opende mijn ogen weer omdat ik niet in slaap kon vallen. Ik draaide me om en trok het deken nog wat hoger. Mijn aandacht werd getrokken door een geluid, het geluid van een deur. Het zal wel niks zijn, die deur maakt soms wel eens geluid. Ik trok het deken half over mijn hoofd en kneep mijn ogen hard dicht. Toen ik na een tijdje niets meer hoorde kalmeerde ik weer. Ik begon hard te schreeuwen toen mijn bed inzakte omdat er iemand op kwam zitten. De persoon sloeg zijn hand voor mijn mond en probeerde me te kalmeren. Dat lukte niet tot dat hij iets in mijn oor fluisterde. ‘Rustig, ik ben het maar.’ Daarna haalde hij zijn hand van mijn mond en drukte een kusje op mijn lippen. Ik sloeg mijn armen om hem heen en gaf hem een knuffel. ‘Hoe komt het dat je zo vroeg bent?’ ‘Omdat ik bij jou wou zijn, mag dat niet misschien?’ ‘Jawel, nu hoef ik niet te missen, ben ik niet alleen en voel ik me veilig.’ Hij glimlachte en trok me nog dichter tegen zich aan. ‘Zullen we gaan slapen?’ ‘Oké, en morgen moet ik je nog iets vertellen.’ ‘Wat?’ ‘Dat zal je morgen wel zien, maar bereid je erop voor want je zal het niet zo leuk vinden.’ De tranen kwamen in mijn ogen, en ik stond op van het bed. ‘Wat ga je doen?’ Ik liep door zonder te antwoorden. Ik liet me vallen in de zetel en liet mijn tranen de vrije loop gaan. Ik zag Harry de kamer uitkomen en hij liep naar me toe. Hij knielde voor me neer en keek me bezorgd aan. ‘Wat is er?’ ‘Wil je het uitmaken?’ Hij keek me verwonderd aan en opende toen zijn mond om iets te zeggen. ‘Wat? Nee, natuurlijk wil ik dat niet! Hoe kom je daar nou bij?’ zei hij terwijl hij de tranen van mijn wangen weg veegde. Hij sloot me in zijn armen en ik begroef mijn gezicht in zijn krullen. ‘Waarom denk je dat?’ ‘Omdat je zei dat ik het niet leuk zou vinden.’ ‘Dit is niet wat ik bedoelde. Je zult het niet leuk vinden, maar het veranderd niets aan onze relatie. Denk ik, hoop ik, als je me laat uitpraten tenminste.’ ‘Wil je het alsjeblieft vertellen? Ik smeek het je Harry.’ ‘Nee, je zal de hele nacht niet slapen.’ ‘Ik zal ook niet slapen als je het niet vertelt.’ Hij zuchtte even en keek me dan weer met lieve oogjes aan. ‘Wel, oké dan. Maar ik heb wel een paar voorwaarden.’ Ik knikte kort en Harry ging weer verder. ‘Je moet beloven dat je me laat uitpraten en alles laat uitleggen. Plus, je moet weten dat ik je zal beschermen en voor je zal vechten. Ik laat niemand je nog pijn doen, dat beloof ik je.’ Weer knikte ik en drukte een kusje op zijn mond. ‘Zo’n 10 dagen geleden was ik alleen thuis, er werd gebeld aan de deur en ik deed open. Ik zag een vrouw staan met een kort jurkje…Caroline dus.’ Ik voelde het bloed uit mijn wangen weg stromen en werd lijkbleek. ‘Ben je met haar naar bed geweest?’ Hij schudde wild met zijn hoofd en kwam dan naast me zitten. Hij trok me op zijn schoot en ik zette mijn benen aan elk een kant. ‘Heeft ze je pijn gedaan?’ ’ ‘Nee, door het geen die gebeurd is voelt het alsof ik je bedrogen heb.’ Ik keek hem niet begrijpend aan. ‘Het word duidelijk als je me laat verder vertellen.’ Ik knikte. ‘Nadat ik de deur open had gedaan duwde ze me aan de kant en liep naar binnen, naar mijn kamer. Ik volgde haar en vroeg haar het huis te verlaten. In plaats daarvan kuste ze me.’ ‘Je kuste haar?!’ ‘Nee! Zij kuste mij! Ik deed niets!’ ‘Waarom liep je niet weg?’ ‘Dat heb ik geprobeerd maar ze hield me vast. Ik ga nu verder vertellen oké? Toen ze me kuste duwde ik haar weg. Ik wou weglopen maar ze sloot de deur en ging ervoor staan. Ik was in paniek en voor ik het wist had ze me op bed geduwd. Ze kuste me opnieuw en deed mijn broek en hemd open. Ik werd alsmaar kwader en kwader dus duwde ik haar weg. Ik zei dat ze moest stoppen, ze noemde jou een bitch wat me nog kwader maakte. Ik waarschuwde haar maar opnieuw noemde ze jou een bitch. Ik liep naar haar toe en sloeg haar.’ ‘Je deed wat?!’ ‘Ik sloeg haar.’ ‘Waarom?’ ‘Omdat ze jouw een bitch noemde, ze deed dingen die ik niet wou en ze liet me voelen alsof ik jou bedroog terwijl ik niets deed, zij veroorzaakte dit alles.’ Zei hij terwijl er tranen over zijn wangen stroomden. Ik veegde de tranen van zijn gezicht en gaf hem een kusje. ‘Je bent lief Harry.’ Fluisterde ik tegen zijn lippen aan. Zijn tong gleed over mijn lip en gewillig opende ik mijn mond.