--21-

Ik kneep mijn ogen fijn en deed ze weer open. Niets. Het was pikke en pikke donker. Ik liep voorzichtig vooruit en taste met mijn handen om me heen. Ik dach dat Tom zou blijven, maar hij was al weg. Stom dat ik geen zaklamp had meegenomen dacht ik en ik keek verwijtend naar mezelf, maar ik kon mezelf natuurlijk niet zien, dus dat had geen zin. Ik ging zitten en wachtte totdat iemand me kwam halen. Wie het ook was, Tom of iemand anders, I don't care. Ik had geen zin om in 't donker te gaan zoeken en dan te verdwalen. Dat was de vorige keer ook al gebeurd. Toen had Tom me de weg gewezen naar onze tent. Echt heel lief. Toen herinnerde ik dat Samira had gezegd dat Tom een heel stom iemand was. Wat was er ook al weer? Oh ja, hij had haar rondjes laten lopen. Dat was ook zo. Toen ze mij ging zoeken. Ze dacht dat ik weg was. Ja, oké, dat was ook zo, maar ik moest alleen naar de WC. Eigenlijk best lief!

Ik kreeg het koud en ik sloeg mijn armen om mij heen en ik kon een "Brrrr" niet onderdrukken.
Ik weet niet hoelang ik had gewacht, maar opeens hoorde ik voetstappen en geritsel in de struiken. Wacht even, de struiken?! Wie loopt ernou weer door de bosjes in plaats van op een pad? Ik kon maar 1 reden bedenken waarom iemand dat zou doen. Mijn hart knoop samen van angst en ik drukte me plat tegen de grond.