Hoofdstuk 2.

De volgende morgen om acht uur staat Yu aan Strify's bed.
'Yu,' mompel ik, 'Ik geloof dat we jullie iets moeten vertellen, hè?'
'Dit is niet wat het lijkt' helpt niet bij Yu. En dat wil ik ook niet zeggen, want ik hou van Strify.
Ik maak me zachtjes los uit Strify's armen en ga uit het bed.
'Yu...' mompel ik, 'Het spijt me.'
'Wat spijt je?' zegt Yu, 'Niks spijt je, en dat hoeft ook niet. Ik ben hartstikke blij voor je, echt. Hoelang is 't al aan tussen jullie?!'
Je kan niks anders dan Yu omhelzen. Je bent zo blij dat hij niet boos is!
'Een dag, pas,' beken je, 'Nog niet lang dus... we wilden het jullie vertellen...'
'Wat wilden jullie vertellen?' hoor ik een stem. Ik draai me om en en zie Kiro in de deuropening staan. 'Shin, Shin, kom vlug! Er is iemand die ons wat moet vertellen,' zegt hij.
Yu kijkt me aan. 'Je kunt het maar beter vertellen,' glimlacht hij. 'Ze zullen het geweldig voor je vinden.'
Ik kijk naar Strify, die nog steeds slaapt.
Shin is er nu ook. 'Jongens, sinds een dag-'
'Hhhhmm,' hoor ik opeens. Strify is wakker.
Ze beginnen te lachen.
'Goeiemorgen! Wat is hier aan de hand?'
'Ze weten het, over ons,' fluister ik.
Strify komt uit bed en pakt mijn hand vast. Iedereen is gelijk stil.
Hij grijnst.
'Sinds een dag hebben Romeo en ik iets met elkaar.'
Ik kijk hem dankbaar aan.
'Wát?' roept Shin. 'Wauw! Ik dacht - Romeo, jij - wat leuk! Gefeliciteerd!'
'Ja, inderdaad super. Gefeliciteerd, jongens!' zegt Kiro lachend.