APWBP Boek 1 Hoofdstuk 2 deel 3

Nog anderhalve maand, besefte ik. Dan zou ik de nieuwe eerstejaars zien. En in het bijzonder… Harry Potter. Ik zou eindelijk weten wat er van hem geworden was. Arabella Vaals had me al laten weten dat hij nogal mager was, en slordig gekleed. En van wat ik me nog herinnerde van wat Lily en James me over de Duffelings hadden verteld, hadden die het niet zo begrepen op tovenaars. Nou ja, ik zou het binnenkort wel zelf zien. Ik laadde met behulp van wat magie mijn koffers uit, en keek op mijn kalender. Oh ja, morgen zou Quirinus Krinkel langskomen. Hij was terug van zijn wereldreis. Voor Dreuzelkunde was er inmiddels een andere leraar, maar Verweer Tegen De Zwarte Kunsten was nog vrij. Bovendien had hij daar onlangs een boek over geschreven, dus het was een logische keuze.

Ik besloot eerst even de vorige schoolhoofden een goedendag te zeggen, ik was hen daarnet opzettelijk niet gepasseerd.
“Oh, Albus, je bent terug”, zei Dina meteen toen ik binnenkwam.
“Zoals je ziet, Dina”, knikte ik.
“Hoe was je reis, Albus?”, vroeg Everhard me.
“Goed hoor”, glimlachte ik. “Engelbert en zijn familie waren ontzettend gastvrij, zoals gewoonlijk.”
“Zeg, klopt hat dat die jongen van een Potter dit jaar naar Zweinstein komt?”, vroeg Firminus.
“Jazeker.”
“Nou, dan hoop ik dat hij in Zwadderich komt”, zei Firminus.
“Dat zien we nog wel”, vond Armando. “Mij lijkt Griffoendor beter voor die jongen, maar de Sorteerhoed zal moeten beslissen.”
“Dat ben ik geheel met je eens, Armando”, knikte ik.
“Bah, iedereen hoopt altijd dat de leerlingen in Griffoendor komen. Wat is er mis met Zwadderich?”, bromde Firminus.
“Niets, Firminus”, glimlachte ik. “Dat is gewoon ieders eigen mening.”
“Zolang je die jonge Zwadderaars maar niet achterstelt op de anderen”, gromde Firminus.
“Dat zou ik nooit doen, Firminus, iedere leerling is gelijk”, zei ik. “Ben je trouwens al vergeten dat ze weer de afdelingsbeker hebben gewonnen?”
“Nee”, gaf Firminus toe. Ik glimlachte.
“Ik ga de school maar eens controleren, Foppe blijkt zich weer verveeld te hebben.” Ik liep mijn kantoortje uit.