A Day In French || 006
"Kom mee." zei hij en hij pakte mijn hand en trok me mee. Ik keek hem met een gemeen lachje aan. "Dus.. eerst vind je me helemaal niet leuk en wil je me het liefst nooit meer zien en dan ben je verliefd op me?" Niall draaide zich om naar mij. "Nou soms.. is het gewoon moeilijk voor mij om een beslissing te maken." zei hij wijs. Ik knikte en we vervolgden onze wandeling. "Wat gaan we doen?" vroeg ik aan hem. Hij keek links en rechts en liep toen de weg op. Ik volgde hem. Ik zag hoe hij op de grond ging liggen en naar me keek. "Wat doe je?! straks komt er een auto aan!" schreeuwde ik. "Kom er nou gewoon bijliggen, vertrouw me." zei hij zachtjes. Ik twijfdelde. "Als je me niet kon vertrouwen, dan had ik je ook niet gered op de Eiffeltoren." zei hij met een knipoog. Daar moest ik hem gelijk in geven. Ik besloot naast hem te gaan liggen. Samen keken we naar de sterren. "En wat als er nu een auto aan komt?" vroeg ik hem. "Dan zijn we dood." zei hij droog. Ik grinnikte even. "Dus.. waar hou je van?" vroeg hij geintereseerd. "Ik bedoel.. wat vind je leuk om te doen?" hij bleef naar de sterren kijken. "Nou.. ik hou van schrijven, en van dansen. Ik hou van muziek, als ik verdrietig ben, of als ik heel blij ben, als ik verliefd ben..." ik stopte even en draaide mijn hoofd naar hem. Hij knikte alsof hij het begreep. We keken nog een tijdje naar de sterren. Plots hoorde ik getoeter en ik wist niet hoe gauw ik op moest staan. Niall stond ook op en we renden gauw van de weg af. De chauffeur toeterde boos naar ons en ik glimlachte naar Niall. Hij lachte ook en duwde me zachtjes tegen een muurtje aan. Ik voelde zijn warme zachte lippen op de mijne gedrukt en tevreden sloot ik mijn ogen.
Danielle had me vertelt dat ik wel bij hen mocht slapen de komende tijd. Of nouja, eigenlijk wou Danielle het me vertellen maar had Niall dat al gedaan. Dus de volgende ochtend werd ik wakker in een huis. Natuurlijk woonde ik altijd al in een huis maar dat was anders, het was er lelijk, saai en koud en het leek op een gevangenis. Maar dit huis was mooi. Ik werd wakker en keek naast me. Niall lag nog vredig te slapen en ik besloot om zachtjes uit het bed te kruipen en naar beneden te gaan.
Eenmaal beneden zag ik Liam aan de ontbijttafel zitten. Hij zwaaide naar me. Ik ging bij hem aan tafel zitten en smeerde ook een broodje. "Jullie.. wonen hier niet alleen ofwel?" vroeg ik aan Liam. Niall en ik waren die avond erg laat thuis gekomen en iedereen sliep al. Liam schudde zijn hoofd. "Nee, de rest van de band woont hier ook, Harry, Zayn en Louis. Ik knikte en nam een hap van mijn broodje. "Gaaf." zei ik om de stilte te verbreken. Danielle kwam binnen zetten en gaf een kus op Liam's wang. "Jullie zijn echt zo schattig samen." zei ik en ik liet mijn hoofd op mijn handen rusten. Ze lachten beide lief naar mij. Danielle ging naast Liam aan tafel zitten en even later zaten we met z'n 3en te ontbijten. Stiekem wachte ik op het moment om de rest van de jongens te gaan ontmoeten..
Reageer (2)
Ahh leuk!
1 decennium geledenen nu verder!
leuk, snel verder<3
1 decennium geleden